Regelmatig neem ik een kijkje op koop en verkoop websites en zoek ik zomaar op wat trefwoorden. Meestal ben ik op zoek naar allerlei ouwe shit van vroeghur. Je weet wel, ouwe Philips mengversterkers, platenspelers, kompetoeters... noem maar op.
Nu mag ik mezelf gelukkig prijzen dat ik in het verleden niet al die ouwe boeken en bladen bij het grof vuil heb gezet. Ik heb daarom, al zeg ik het zelf, een heel aardige collectie, variérend van de Muiderkring en Philips tot aan Kluwer uitgaves weten te behouden. Kenners weten direct wat ik bedoel, hobby boeken over allerlei (analoge) zooi.
Van de week zocht ik zomaar weer eens op de term ELO. Doe ik wel vaker want dit blad was rond het eind van de jaren '70 de naam voor een door Kluwer uitgegeven blad voor de "populaire hobby electronica". En werd, zover ik heb kunnen terugvinden, vanaf 1977 onder licentie van het Duitse Franzis publishing house uitgegeven.
Een blad dat ik destijds wel eens kocht en waarvan ik een aantal exemplaren heb weten te behouden. Zo heb ik van het begin van het jaar 1977 nummertje twee (november) en van de jaargangen hierna heb ik ook nog een aantal uitgaven. Je moet weten dat het blad in dat eerste jaar erg onregelmatig uitkwam. Pas het jaar erop, in januari 1978 toen het blad Populaire Elektronica [sic] in ELO was opgegaan kon de redactie melden dat het blad maandelijks zou gaan uitkomen.
Verreweg de meeste zelfbouw ontwerpen betroffen het onderwerp audio maar op de één of ander reden stond er ook veel modelspoorbaan en foto en film ontwerpen in. Natuurlijk werd het geheel geregeld afgewisseld met intervalschakelaars voor ruitenwissers of kamer thermometers. Want zeg nu zelf, wie kon destijds zonder al die moderne techniek? Niemand toch? Nee.., serieus, in dit blad leerde ik voor het eerst iets over die vage wet van Ohm. Over weerstanden, condensatoren, transistoren en stroomsterktes.
Achteraf bezien was het feit dat er zoveel ontwerpen op het gebied van audio in stonden helemaal niet zo verwonderlijk. De Integrated Circuit, was volwassen aan het worden en dit betekende dat met veel minder componenten dan ervoor gebruikelijk was een ontwerp gebouwd kon worden dat ook nog eens (bijna) direct werkte. Dat was wel wat anders dan dat gestuntel met transistoren waarvan de exemplaarspreiding in menig zelfbouwproject roet in het eten gooide. En dus bestormde aanbieders van zelfbouw pakketten de markt met allerlei spectaculaire modellen. Het blad Populaire Elektronica [sic] ging zelfs zover om een zelfbouw cassettedeck uit te brengen. En was Philips oppermachtig in de range van de consumenten zelfbouw mengversterkers. Daar kon de door Kluwer in 1979 uitgebrachte KCB 78 regietafel geen verandering in brengen... Man, er werd van alles in elkaar geknutseld. Bouwen was immers goedkoper dan kopen!
Digitale technieken? Natuurlijk was daar wel eens iets over te lezen maar dat was zo iets vaags! Let wel, 1978 was nog geen decennium na de lancering van de maanmissie en in die tijd was het etsen van een eigen printje al een heel avontuur. Als je hierin ook nog eens gaatjes durfde te boren was je pas echt een bikkel. Daarbij, 3 guldentjes 25 voor een blad was een fikse hap uit je zakgeld. Als je zakgeld had want ik behoorde niet tot die gelukkigen. Eli mocht op de zaterdag en in de vakanties aan het werk bij 'de boer'. En daar waren er in de omgeving waar ik destijds woonde zat van...
Maar goed, waar ik het eigenlijk over wilde hebben is dat ik onlangs zo'n ELO magazine tussen de albums en CDee's van de Electric Light Orchestra en de touchscreen monitoren op Marktplaats.nl zag staan. Nu moet je weten dat ik de CD van ELO, 'Out of the Blue', al heb. Net zoals de (orginele) LP trouwens. En in touchscreens heb ik geen interesse.
Voor de glazig kijkende kijkbuislezertjes:.. LP staat voor 'Langspeelplaat' en omdat de uitleg hiervan bijna aan science fiction grenst kun je links onder de gelijknamige verwijzing de uitleg op Wikipedia lezen...
Mocht je zelf een ELO hebben liggen en deze kwijt willen, of mee willen werken aan een digitale uitwisseling. Dan nodig ik je uit contact met mij op te nemen.
Mij ging het om dat magazine. Deze werd al een paar weekjes geadverteerd als een ELO electronica blad uit de jaren '70
en er waren tot mijn verrassing nog geen biedingen op gedaan. Nadat ik het nummer had gecontroleerd kon ik dat mooi doen, want van het jaar 1978 heb ik alleen de maanden januari tot aan april. Dit nummer, mei, had ik nog niet! De eerlijkheid gebied mij te schrijven dat ik me dit nummer ook helemaal niet kan herinneren. Mogelijk heb ik deze nooit gehad want tja, ik kocht lang niet iedere maand een exemplaar... In ieder geval kreeg ik direct na mijn bod een e-mailtje van de aanbiedster. Het bod was geaccepteerd en inclusief verzendkosten zou dit exemplaar mij 3,50 euro gaan kosten.
Alsof de duvel ermee speelt, bedacht ik mezelf.
In 1978 kon ik mezelf maar net 3 guldentjes en 25 centen veroorloven om te lezen over zelfbouwprojecten die met gemak 50 gulden of zelfs meer kostten. Wie had gedacht dat meer dan dertig jaar na dato ik vanaf mijn kompetoeter op dit exemplaar zou bieden en hiervoor 3 euro 50 zou betalen...
Ach, analoog is allang vergeten!