Welkom

Wiggert Peerdeman uit Middenbeemster besluit na decennia weer eens met de inmiddels bejaarde Philips mengpaneel eenheden voor zelfbouw aan de slag te gaan. En ditmaal wordt er breed uitgemeten!

Kan allemaal want Wiggert zijn nieuwe hobbykamer is groot zat. En, als je dan toch genoeg ruimte hebt, staat dat niet alleen leuk maar voorkom je later, omdat Wiggert uit ervaring weet dat later iets uitbreiden geen optie is, ook ruimte problemen. Zodoende komen er een aantal tape, tuner, en microfoon ingangen met toonregeling en VU uitlezing in. En ook is het de bedoeling om per ingang een LED VU meter in te bouwen.

Lees hoe een eenvoudig maar veelzijdig mengpaneel van Philips uit de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw zichzelf nog steeds bewijst!

Na lange tijd geen bakkie meer gehad te hebben besloot ik in 2008 dat het weer eens tijd werd er eentje aan te schaffen. Een niet te groot maar vooral ook weer niet te klein model. Eentje die mooi in een hoek van de kamer zou passen.

De keuze viel op een zoutwater nano. De Red Sea Max 130. Niet dat ik een zoutwater bak wilde, welnee. Die RSM zag er gewoon cool uit. Natuurlijk er moest nog wel het een ander aan gebeuren voordat er visjes in konden en hierover kun je in dit thema alles lezen. Ook over de eerste visjes die erin gingen trouwens.

Begin 2015 is de Red Sea Max 130 met LED verlichting uitgerust. Die in 2019 is verbeterd.

Stuff voor échte mannen. Toys waar ze, toen ze veel jonger waren, van droomden. Maar ook ouwe troep van vroeghur waar ze nu een brok van in hun keel krijgen en waarvoor ze stiekem een traantje weg pinken...

Ik niet, natuurlijk. Maar dat was je wel duidelijk. Toch?

Het begon met een nostalgisch *kuch* artikeltje over die ouwe troep maar voordat Eli het wist emailde die, zelfs in-ter-na-tio-naal, met allerlei lui die ie nog nooit had gezien. En, je vraagt je nu natuurlijk meteen af welke babbeltruc ie gebruikt heeft want bij sommigen ging ie zelfs op bezoek!

Ik heb op mijn speurtocht naar materiaal, al dan niet digitaal, heel veel mensen ontmoet. Nou niet meteen gaan lopen gillen dat dit allemaal ouwe verzuurde veertigers vijftigers zijn die zo nodig lekker nostalgisch moeten lopen doen... want dat is niet zo! Nee, écht... niet!

In 1986 begon ik aan een groots avontuur. Een autorit naar Polen om een aantal vrienden te gaan bezoeken. Een reis waarvan ik mezelf achteraf wel eens heb afgevraagd hoe ik zomaar kon besluiten naar een communistisch land af te reizen waar net een paar jaar ervoor de staat van beleg was opgeheven. Hoe ik met een visum in mijn paspoort, een Poolse wegenkaart in het dashboardkastje en in de veronderstelling dat de 1250 kilometer lange rit niet meer dan één lange weg zou zijn in mijn autotje kon stappen en op pad kon gaan.

Nou ja,.. laten we het maar op jeugdig enthousiasme houden.

Update:
op latere datum door mij en lief gemaakte reizen zijn aan het overzicht toegevoegd.