Jij hier?

Na lange tijd geen bakkie meer gehad te hebben besloot ik in 2008 dat het weer eens tijd werd er eentje aan te schaffen. Een niet te groot maar vooral ook weer niet te klein model. Eentje die mooi in een hoek van de kamer zou passen.

De keuze viel op een zoutwater nano. De Red Sea Max 130. Niet dat ik een zoutwater bak wilde, welnee. Die RSM zag er gewoon cool uit. Natuurlijk er moest nog wel het een ander aan gebeuren voordat er visjes in konden en hierover kun je in dit thema alles lezen. Ook over de eerste visjes die erin gingen trouwens.

Update:
Begin 2015 is de Red Sea Max 130 met LED verlichting uitgerust.

Stuff voor échte mannen. Toys waar ze, toen ze veel jonger waren, van droomden. Maar ook ouwe troep van vroeghur waar ze nu een brok van in hun keel krijgen en waarvoor ze stiekem een traantje web pinken...

Ik niet, natuurlijk. Maar dat was je wel duidelijk. Toch?

Eli is een paar jaartjes geleden begonnen met de *kuch* kweek en vermeerdering van geraniums. Dat is weer eens wat anders dan erachter gaan zitten... En, je zult het nauwelijks geloven, er werden nog heel aardige resultaten behaald.

Ondanks dat het nieuwe er een beetje van af is probeer ik zo af en toe weer eens een andere stektechniek uit. Afijn, in het thema lees je er veel meer over. Klikken dus maarrrrr...

Je heb groene stroom, groen gas en allerlei andere groene troep. En omdat groen vandaag de dag helemaal hip is dacht Eli dan ook maar zijn steentje eraan te moeten bijdragen. Daarom sterke verhalen over allerlei 'groen' opgetekend vanaf het balkon, de woonkamer of ergens anders buiten... Als het maar over 'groen' gaat.

Mijn voorkeur gaat echter uit naar m'n balkon... als je daar even langer over nadenkt is dat ook gewoon heel logisch, want er zijn zoveel dingen die je op een balkon, buiten het professionele balkonhangen, al dan niet zomers voorzien van een koele versnapering waar ik mezelf in gespecialiseerd hebt, kunt doen. En dat dan ook nog eens helemaal onafhankelijk van het model ervan!

T'mot niet gekker worden! Toch?

Het begon met een nostalgisch *kuch* artikeltje over die ouwe troep maar voordat Eli het wist emailde die, zelfs in-ter-na-tio-naal, met allerlei lui die ie nog nooit had gezien. En, je vraagt je nu natuurlijk meteen af welke babbeltruc ie gebruikt heeft want bij sommigen ging ie zelfs op bezoek!

Ik heb op mijn speurtocht naar materiaal, al dan niet digitaal, heel veel mensen ontmoet. Nou niet meteen gaan lopen gillen dat dit allemaal ouwe verzuurde veertigers vijftigers zijn die zo nodig lekker nostalgisch moeten lopen doen... want dat is niet zo! Nee, écht... niet!

In 1986 begon ik aan een groots avontuur. Een autorit naar Polen om een aantal vrienden te gaan bezoeken. Een reis waarvan ik mezelf achteraf wel eens heb afgevraagd hoe ik zomaar kon besluiten naar een communistisch land af te reizen waar net een paar jaar ervoor de staat van beleg was opgeheven. Hoe ik met een visum in mijn paspoort, een Poolse wegenkaart in het dashboardkastje en in de veronderstelling dat de 1250 kilometer lange rit niet meer dan één lange weg zou zijn in mijn autotje kon stappen en op pad kon gaan.

Nou ja,.. laten we het maar op jeugdig enthousiasme houden.

Update:
op latere datum door mij en lief gemaakte reizen zijn aan het overzicht toegevoegd.

Ondanks dat ie al vele jaren niet meer rookt besluit Eli, nadat ie van een internetmaatje een zakje zaad had toegestuurd gekregen, zich op de tabak kweek te storten. Dat ze als zaden van planten die 1.8 meter hoog kunnen worden zo ontzettend klein waren? Nee, dat had ie niet verwacht. Hoe dan ook het betrof, volgens de bijsluiter, zaden van planten die ook voor de tabaksindustrie werden gebruikt!

Nou, en dat wekt vertrouwen natuurlijk! Ik bedoel die lui zorgen wel dat ze hun zaakjes op orde hebben. Toch? En dus zocht Eli meteen even een geschikte bloempot uit.

Tiet veur un pafke...

Zijn het alleen ouwe knarren die, dat wat eens was, willen behouden? Die vasthouden aan herinneringen van vroeghur? Aan ouwe troep, waar niemand iets mee wil. Rotzooi die je aan de straatstenen nog niet kwijt kunt.

Als hobbyist mag je wat ik hier aanbied voor een vriendenprijs overnemen. Dat wil zeggen, als je me hierbij een verhaal terug geeft. Yep, je leest het goed. Dat is wat ik van je vraag. Ik wil een verhaal over jou en je hobby en een paar foto's.
Als je wilt anoniem.

Dus zeg eens eerlijk: waarom wil jij die ouwe troep zo graag hebben?
Waarom spaar je dit soort ouwe meuk?

Wat is jouw verhaal?