Eli was er
even een weekje tussenuit. Je weet wel, een korte vakantie, even naar familie in Polen.
De reis vanuit Nederland daar naar toe werd ditmaal dankzij de 465 kilometer lange snelweg die nu vanaf de Pools/Duitse grens tot aan Warschau ligt in recordtijd gemaakt, net iets onder de 12 uur. Toegegeven, de laatste 60km van deze (snel)weg is gedeeltelijk opgebroken en dus gaat het vanaf daar niet sneller dan een ouderwetse 70km per uur. Maar daar rijd je toch maar een kort stukje op. Ter hoogte van Błonie verlaat je de A2, richting Nowy Dwor Mazowiecki. Al met al, en afgezien van die 65 złoty's, dat is zo'n 15 euro aan tolgeld, een relaxte heenreis dus....
Het heffen van tol is iets wat je in Polen steeds meer ziet. In Polen is er niet iets als een aparte wegenbelasting, die zit net zoals in Duitsland, in de prijs van benzine verwerkt. Vandaar dat de aanleg van nieuwe autosnelwegen vaak alleen door het heffen van tol bekostigd kan worden. De tol op de A2 voor personenauto's heb ik in de loop der jaren van 10 złoty's zien stijgen naar de 14 van nu. En daar komt nu natuurlijk de heffing op de nieuw aangelegde stukken nog bij. Het eerste stuk vanaf de grens kost je als automobilist 31 złoty's. Maar daar staat tegenover dat deze je meer dan een uur aan reistijd scheelt. Als het destijds meezat tenminste, want met al dat vrachtverkeer ging het op dat oude stuk vaak niet sneller dan een magere 70 km per uur. Afgezien nog van de tijd die ging zitten in de talloze opstoppingen die weer het gevolg waren van de aanleg van dat nieuwe stuk snelweg...
Het zit er trouwens dik in dat dit laatste stuk, tegen Warschau aan, wanneer deze helemaal gereed is, je als automobilist nogmaals 30 złoty's gaat kosten. Nu betaal je daar nog 9. Maar ja ook daar kun je nu nauwelijks sneller dan 70 km per uur.
Voor vrachtauto's geldt er trouwens op veel meer wegen dat er tol betaald moet worden. Rond Warschau zie je boven bijna alle wegen constructies die elektronisch tol heffen. Het is dus momenteel voornamelijk de handel die stevig bijdraagt aan het op poten zetten van deze infrastructuur. En man, er is al heel wat gebouwd. Vanaf het begin van de jaren negentig zijn de Polen druk bezig het land compleet te moderniseren. Ik herinner me destijds als eerst zichtbare verandering in het landschap de plaatsing van talloze mobiele telefoniemasten. Gevolgd door het aanleggen van ontsluitingswegen rond de dorpjes en kleine steden. Vroeghur ging namelijk al het gemotoriseerde verkeer hier dwars doorheen. En tja dat ging redelijk in de tijd dat de boeren met paard en wagen hun goederen naar de markt vervoerden en het bezit van een auto niet voor iedereen was weggelegd. Maar dat liep natuurlijk compleet uit de hand toen de economie een beetje op gang kwam. In plaats van de Zuk (vracht)autotjes en de tot op het dak volgeladen Lada's met aanhangers verschenen er steeds meer en ook steeds grotere vrachtauto's op de weg. En je snapt waarschijnlijk al wel wat voor gevolgen dit had. Zo stonden er aan Oost Duitse kant van de grens vaak tientallen kilometers vrachtautos, half tot in de aan pulp gereden berm, wachten. De wachttijd bedroeg voor hen geregeld meer dan een dag. Midden jaren '90 overkwam het ons regelmatig dat de reis langer in beslag nam dan in de jaren voor 1989...
Maar goed, ditmaal verliep de reis dus van een leien dakje. En aangekomen op de plaats van bestemming was Eli vervolgens druk met het afleggen van bezoekjes aan familie en vrienden en reisde ie voordat ie het goed wel doorhad af naar de dzialka (dat is een stuk terrein met een buitenhuisje erop) van een goede vriend. En stond ie ergens in een woud in Mazurië paddenstoelen te plukken en kreeg ie in een roeiboot zijn eerste les in snoekvissen... Zeg maar 'survivalen' in de dop.
Het weer was ondanks dat het de eerste twee dagen nogal regenachtig was, verder in de week fan-tas-tisch. Waarbij het kwik regelmatig de 22 graden bereikte. Nou en dan gaat zo'n koele versnapering s'avonds bij het kampvuur, terwijl je jezelf in die absolute duisternis over de sterrenhemel verbaasd, er natuurlijk best wel in. Man, ik had de melkweg nog nooit zo duidelijk gezien... En die bronstige edelherten nog nooit zo duidelijk gehoord ook trouwens, want wat gingen die beesten tekeer. Oké, toegegeven, het hadden ook damherten of wat dan ook voor een soort hert kunnen zijn, want gezien heb ik ze niet. Wel vertelde onze vrienden dat het werkelijk joekels van beesten zijn waarvoor je zeker in de bronstijd moet oppassen. Ze kunnen dan erg agressief zijn en er doen genoeg verhalen over op mensen gerichte aanvallen de ronde.
Natuur!
Die regenachtige dagen had tot gevolg dat de bospaddenstoelen, nou ja, als, paddenstoelen uit de grond schoten. Op de heenreis naar Mazurië plukten we met z'n allen binnen een klein uurtje een tweetal emmers tot de nok aan toe vol. En dat in een stuk bos waar je duidelijk kon zien dat er al plukkers waren geweest.
Even voor de nu glazig kijkende kijkbuislezertjes die bij paddenstoelen alleen maar aan champignons denken: paddenstoelen plukken, is in Polen, en trouwens niet alleen daar maar ook in heel veel andere Midden en Oost Europese landen, een soort van nationale sport. Zodra er rond september maar iets wat op regen lijkt uit de lucht valt breekt er onder de bevolking een vreemdsoortige koorts uit. Automobilisten rijden in de buurt van befaamde plukplaatsen met het raam open waarbij al hun aandacht, in de hoop een paddenstoel te spotten, naar de plek uit gaat. Zodra er ook maar een hoed van een paddenstoel of iets dat daarop lijkt wordt gezien reppen hele volksstammen zich naar plekken waarvan men vermoedt dat er wel een paddenstoel zou kunnen staan. Het gaat zelfs zo ver dat in het deel van Mazurië waar wij waren ze ieder jaar een 'dag van de paddenstoel' houden. Er zijn hele families die proberen een centje, of beter gezegd, een paar złoty's bij te verdienen door het plukken en het verkopen van bospaddenstoelen. Je kunt ze langs bijna iedere weg en op iedere markt hun buit zien uitventen.
Geplukt worden er verschillende soorten. En deze kunnen op verscheidende manieren worden bereid. Vers worden ze versneden en tot soep verwerkt, gebakken of in zuur gelegd. En ander deel wordt gedroogd zodat deze later kan worden gebruikt. Menig plukker heeft zichzelf hiervoor een elektrische droger aangeschaft. De kleine kurki vind ik zelf gebakken al dan niet in combinatie met een roereitje, kleine stukjes worst en spekjes, het lekkerst. De grotere soorten zijn gebakken bij een lekkere steak het lekkerst. Heel apart is de bospaddenstoelensoep. Deze bestaat uit gekookte bospaddenstoelen en is zo stevig dat je lepel hier recht op in blijft staan.
Populair zijn verschillende zoetwatervissoorten. Weliswaar zal tijdens de kerst de karper niet in de kerstmaaltijd ontbreken. Maar ook snoek is een vis die door veel Polen het hele jaar door wordt gewaardeerd. Nu ben ik zelf helemaal geen liefhebber van zoetwatervis, mijn smaak is volledig op zoutwatervissoorten gericht, maar ik moet zeggen dat de door ons gevangen snoek mij toch wel erg goed smaakte. Gewoon even door een dun panneerbeslagje halen en vervolgens in hete zonnebloemolie bakken. Lekker, met zo'n krokant buitenkantje...
Het leuke van zo'n paar daagjes weg is dat je even los raakt van al dat geneuzel en gezemel in de wereld. Want wat bleek toen we van onze reis uit Mazurië terugkeerden? Er was weer eens van alles te doen met low-life uit vage shitholes die menen eisen te kunnen stellen over wat er in Westerse landen wordt getekend of wordt gefilmd. Schorremorie die ambassades bestormen en westerlingen vermoorden. Gewoon omdat ze 'beledigd' zijn. Logisch dat je dan meteen overal ter wereld rode kapitalisten als volkverraders excuses ziet maken en er door hen al heel snel gesproken wordt over het verbieden van 'beledigende' uitingen en over vervolging van de 'schuldigen'. Ik was nog net op tijd in de bewoonde wereld terug om op de BBC Worldservice schorem als Hoessain Obama en bitch Clinton hun land en eer te zien verkwanselen. Getver, wat een laffe bende...
Je merkt op zo'n moment meteen bij wie het multiculturalisme voet aan de grond heeft gekregen. Och, de islam is niets meer dan een andere religie hoor je ze zeggen terwijl zij zichzelf niet lijken te willen realiseren wat voor een effect het verbieden van een cartoon van een pedofiel of van een film ook op hun vrijheid heeft. En, nee, het betreft echt niet alleen maar een paar honderdduizend 'reli-vandalen', 'anarchisten' of 'radicalen' die verantwoordelijk zijn voor de brandstichtingen, de plunderingen en de moorden, die schreeuwend langs de camera's trekken als ze weer eens 'beledigd' zijn zoals de multiculteralisten maar keer op keer blijven volhouden. Want hoe zit het met de rest van de anderhalf miljard 'vredelievende' moslims die zijn bek tegen dit geweld niet open trekt, ben ik geneigd te vragen. Die vinden het kennelijk best wel oké dat een Pakistaanse minister een prijs op het hoofd van een filmmaker zet concludeer ik gemakshalve maar even. Ik hoor er immers niemand over. Want ja, laten we eerlijk zijn... waren mensen als Salman Rushdie en Theo van Gogh eigenlijk ook niet gewoon ordinaire provocateurs? Althans volgens de bewering van zogenaamde 'critici', dan.
Man,.. van dát soort, lui die willens en wetens blind zijn voor de islamisering van Europa, zakt me de broek af! En dat terwijl zij als Pool, na decennia van onderdrukking, juist beter zouden moeten weten, bedenk ik mezelf.
Gelukkig kokhalst het grootste deel van de Poolse bevolking als zij op de televisie of in reclamespotjes weer zo'n verplichtte (omroep)neger, (omroep)hoofddoek, of (omroep)mongoloïde voorbij zien hobbelen. Zij zijn zich gelukkig heel goed bewust van de culturele degeneratie veroorzaakt door de Europese deconstructie die ondermeer tot uiting komt in televisieprogramma's waarin tarotkaartjes worden gelegd.
Zij wel!
Terwijl we op de terugreis in het Oosten van Duitsland weer eens ouderwets in de file staan, tja, het blijven ossies hé?, overdenk ik deze trip nog eens. We waren net na het uitbrengen van onze stem op 12 september vertrokken en ik vraag me nu op onze terugreis, bijna twee weken later, af in hoeverre mijn land, straks misschien wel met een eco terrorist als minister, nog verder (cultureel) zal degenereren.