Van de week vond ik in da mailbox zomaar een e-mailtje van mede oud elektronica enthousiasteling, Bas. Oké, zo heet ie wel niet echt, maar zo noem ik em in dit *kuch* artikeltje even. Privacy is een groot goed vindt Bas en hij wil dat als het even kan, ook zo houden. En dat moet kunnen, vind ik.
In ieder geval, e-mailde Bas me dat hij op het Wilde Wijde Wep naar luitjes had gezocht die zich met Philips mengversterker eenheden bezighouden. En dat hij hierover niet bijster veel had gevonden maar dat hij wel regelmatig op mijn webstek was gestuit. En dat over die mengpaneeleenheden hier heel veel informatie op staat. Nou, van zo'n compliment gaat Eli natuurlijk glimmen. Want laten we eerlijk zijn, zoveel complimenten krijg je, als je als xenofobe racistische fascist bekend staat, nou ook weer niet! Bas liet weten, in het bezit van een aantal eenheden te zijn en had er de vraag aan toe gevoegd of ik iemand wist die hij hiermee een plezier mee kon doen... Nou mij in ieder geval, dacht ik. En dus raakte ik met Bas via de e-mail aan de praat. Voor een moment, en dat was toen Bas over een 'kleine bijdrage' begon, ebde mijn enthousiasme, omdat ik toen even dacht met een handelaar van doen te hebben, een beetje weg. Maar dat bleek al snel vals alarm toen hij een bedrag van een paar tientjes noemde. Hij had net een tweedehands mixertje aangeschaft en het zou leuk zijn als ie uit de kosten kwam.
Bas e-mailde een lijst met eenheden en deze was, ondanks dat later bleek dat een deel van de mengpaneeleenheden grotendeels was gedemonteerd, indrukwekkend. De lijst betrof een aantal standaard eenheden zoals voorversterkers voor microfoon, voor magneto dynamische elementen en bandopnemers. Maar ook toonregelversterkers en volgversterkers. Minder standaard is de microfoon delimiter en een tweetal VU meterpanelen, een gestabiliseerde voeding en zelfs twee originele luidsprekers voor de voor-afluistering panelen. Nou je kunt je misschien wel voorstellen dat Eli na het doornemen van deze lijst subiet met gillende (winter)banden richting de woonplaats van Bas vertrok!
Daar aangekomen en onder het genot van een kopje koffie vertelde Bas dat hij vroeghur, als student, samen met vrinden, een mengpaneel voor feestjes en partijen in elkaar had geknutseld. En dat hij zelf nog wat eenheden had gedupliceerd, want ja, die originele pakketten waren destijds erg duur. Hij vertelde ook dat ie een aantal eenheden van een andere liefhebber had overgenomen maar dat in de loop der jaren de hele zaak naar zolder verhuisde met het idee er later nog iets mee te gaan doen. Vandaar dat een deel was gedemonteerd. Maar zoals zo vaak het geval is bij dit soort spulletjes blijkt dat het op zolder geen brood eet. Zodat het pas weer na jaren, in het geval van Bas zelfs na bijna tien jaar, boven water komt. Waarna men zich vertwijfeld afvraagt wat destijds het plan ook alweer was.
Het verhaal van Bas is voor mij heel herkenbaar. Ook ik liep, toen ik mijzelf met de meer serieuzere zaken zoals de maandelijkse hypotheek en de jaarlijkse vakantiebestemming bezig moest gaan houden, met het idee rond later meer met deze eenheden te gaan doen. In de tussentijd werden er trouwens wel een aantal eenheden voor andere doeleinden ingezet of gewoon voor de onderdelen gesloopt. Tja, en dan gaat wat overschiet in een doos naar zolder en als je die na jaren weer eens openmaakt schrik je jezelf te pletter. Ik had toch veel meer overgehouden? Vraag je jezelf dan af...
Gelukkig heb ik een paar jaar geleden, toen ik op mijn webstek het eerste *kuch* artikeltje over deze Philips mengpaneeleenheden publiceerde, kennis gekregen aan een paar mede enthousiastelingen. Ouwe knarren die toen een beetje over de mogelijkheid fantaseerden om onze rotzooi ergens, in een soort van museum, onder te brengen. Een museum, desnoods in digitale vorm. Toen Bas dit hoorde stond hij erop dat ik hem van de voortgang van dit strakke plan op de hoogte zou houden. En het kan aan mij liggen natuurlijk, maar even dacht ik in zijn ogen een soort van glinstering te zien!
Omdat mijn collectie met deze aanwinst behoorlijk is uitgebreid heb ik deze ouwe internetkennissen per e-mail benaderd met de vraag hoe de zaak er bij hen voorstaat. Of zij nog wat hebben weten te scoren. Ook heb ik in een aantal (elektronica) fora oproepen geplaatst waarin ik aangeef in contact te willen komen met verzamelaars of met geïnteresseerden.
Ik ben benieuwd, kruipt straks dan toch weer het bloed waar het eigenlijk niet gaan kan? In ieder geval Bas, bedankt voor je bijdrage!