|
|||||
Babies!Omdat het alweer een tijdje geleden is dat ik iets over mijn Max *kuch* gepubliceerd heb, even een update. Geen idee of er iemand op zit te wachten. Maar meer om te voorkomen dat iemand later begint te zemelen dat ik de kijkbuislezertjes niet op de hoogte heb gehouden en daarom dus nalatig ben... Ik heb namelijk nieuws! Blij nieuws zoals dit heet! Ik heb slakken!., babyslakken wel te verstaan. Twee stuks! VerwijzingenIn dit artikel wordt op sommige plaatsen verwezen naar andere websites. Omdat ik de moeilijkste niet ben heb ik ze netjes voor je geselecteerd: |
Nieuw jaar, nieuwe kansen dacht Eli dit weekend en aldus toog ie enthousiast aan de grote schoonmaak in de naar zoetwater verbouwde Red Sea Max. Er moest nodig het één en ander worden gesnoeid. Want man, wat groeit die handel! Zo hard dat Eli al nu bijna een jaartje de Red Sea Max draait zonder Carbo Plus. Twijfelde ik aan het begin aan de destijds door mij geplaatste voedingsbodem, nu denk ik dat na een paar jaartjes deze goed is gestabiliseerd. Van algen heb ik helemaal geen last en de plantje groeien werkelijk de bak uit. Wat betreft verlichting is de Max nu uitgerust met LEDs die door een TCA 420 worden aangestuurd. In totaal hebben die zo'n 50 Watt aan power ter beschikking die eigenlijk maar een paar uur per dag vol uit wordt verbruikt. Een heel verschil met de meer dan 110 Watt die de originele PL compact verlichting inclusief dimbare ballasten verbruikten en dat best kijkbuislezertjes merk je aan de stroomrekening! Zoveel zelfs dat ik de investering van de aanschaf van de LED verlichting er na anderhalf jaartje uit denk te hebben. De doorstroming wordt nog steeds verzorgd door de powerhead van het JBL 'beest' maar nu wel zonder de vier filterkorven. Niet dat er nu niet gefilterd wordt, er wordt anders gefilterd! Probleem met de filterkorven was dat deze na schoonmaken wel heel erg snel weer vervuilden. Van mijn plan om een week rotatie aan te houden bij het schoonmaken van de filters kwam zodoende weinig terecht. Ook ander filtermateriaal bood geen oplossing. Gevolg van de snel vervuilende filters was dat de pomp capaciteit behoorlijk inzakte. En ook trilde de hele constructie regelmatig waardoor er een lage bromtoon hoorbaar was. Isoleren met allerlei filtermateriaal hielp maar maakte het regelmatig schoonmaken er weer niet makkelijker op. Het is immers een heel gevaarte met al die filterkorven. En zodoende moest er telkens bij het reinigen met heel wat liters water die erin zitten worden gegoocheld. Het werkte wel maar niet goed genoeg. Game over... dus. En na wat denk en rekenwerk kwam ik tot een geheel andere oplossing, eentje die tot op de dag van vandaag bijzonder goed blijkt te werken en waarvan verdere *kuch* ontwikkeling de moeite waard is. Waarom gebruiken we eigenlijk pompen in een aquarium vroeg ik mezelf af: doorstroming en het mogelijk maken van filtratie. Logisch. Doorstroming zorgt voor een goede distributie van voedingsstoffen en CO2 aan de aquariumplanten. Ook bevorderd het de gasuitwisseling en voorkomt rotting van organisch materiaal. Deze stroming mag echter niet zodanig zijn dat deze vissen die liever wat rustiger bewegend water hebben stoort. Vissen die schuimnesten bouwen bijvoorbeeld hebben om voor de hand liggende redenen liever geen stroming. En ook als er waterplanten in het aquarium aanwezig zijn is te veel stroming niet prettig. De planten drijven dan vaak naar de andere kant van het bakkie. Omdat mijn Max met schuimnestbouwers is bewoond is een rustige en stabiele stroming van belang. Niet te snel dus. Tegelijkertijd wil ik zoveel mogelijk water kunnen filteren. En wel op een zodanige manier dat deze filtratie zo min mogelijk een negatief effect op de doorstroming mag hebben. Wat nu als ik de doorstroming eens los zag van de filtering? Ik wist wat een acceptabele stroming was en hoe ik deze moest realiseren. Het JBL 'beest' pompte voldoende water via de holle boomstam rond zonder een draaikolk te veroorzaken en drijfnesten of waterplanten te verstoren. De hoeveelheid water die door het 'beest' werd verpompt was behoorlijk stabiel. Natuurlijk, eens in de tijd even de pomp schoonmaken maar zelfs hierna werd er nauwelijks een groot verschil in doorvoercapaciteit waar genomen. De holle boomstam zorgde voor voldoende 'demping'. Wat nu als ik het 'beest' alleen liet pompen? Verder niets... Ik heb een tweetal maanden de proef op de som genomen. En alle aanwezige filters en substraat uit het filtercompartiment van de Max verwijderd. Zodat ik alleen de basis overhield: water stroomt via de standaard inlaat van de Max het binnenfilter in en wordt vervolgens door de JBL powerhead in de holle boomstam gepompt. Al met een paar dagen zag ik dat Fred en consorten zich een eigen plekje ergens in de Max hadden toegeëigend. Een gedrag wat ik ook regelmatig zag nadat schone filterkorven een paar dagen in gebruik waren en dus alweer behoorlijk waren dichtgeslibd. Dat ging prima en omdat ik het 'beest' vanwege het ontbreken van de hele filter constructie nu voldoende kon fixeren was er van trilling ook geen sprake! Top, nu de filtering: het binnenfilter van de Max is ongeveer 20 liter groot. Natuurlijk stroomt hier per uur vanwege het geweld van het 'beest' aardig wat water doorheen maar vanwege deze grootte zakt veel vuil naar beneden. Door hier een klein pompfiltertje, eentje die ik wekelijks heel eenvoudig schoon kan maken, te plaatsen bemerkte ik dat er heel wat vuil door werd gevangen. Na een weekje begint deze dicht te slibben en wordt deze schoongemaakt. De ruimte van het binnenfilter van de Max vervuild zelf natuurlijk ook en deze wordt tijdens de 6 weekse schoonmaak met behulp van de hevelslang schoongemaakt. Klaar! Ja, beste kijkbuislezertjes, zo makkelijk kan het zijn. Waar ik nu een beetje mee rommel is het pompfiltertje in het binnenfiltertje van de Max. Ik wil deze zo min mogelijk energie laten verbruiken maar tegelijkertijd zoveel mogelijk aquariumwater laten filtreren. Gewoon omdat het kán! Nou dat was weer een heel verhaal, allemaal ter inleiding van wat ik jullie, kijkbuislezertjes, eigenlijk wilde laten weten: ik heb slakken! Ja,.. ik bedoel babyslakken! Om precieser te zijn geel-oranje Tylomelania babyslakken! Eli heeft er een jaartje geleden een tweetal aangeschaft waarvan er ééntje (de aanstellerige hufter!) na verloop van tijd zomaar dood ging. Tsja, huize Eli in rouw natuurlijk... tot een paar weken er plots een heel kleintje werd gesignaleerd. Ik wist het eerst niet zeker, dat kreng was zo klein. Maar onlangs werd junior zomaar glijdend op de aquariumruit gespot! Gevolgd door, verdomd als het niet waar is, nog een kleinere! Man, het is dat ik de video heb want anders zou er geen (D66!!!) rechter intrappen (foto's zijn niet voldoende)! Effe voor de duidelijkheid: volgens de webstek van de Nederlandse Bond Aqua Terra zijn Tylomelania kieuwslakken van gescheiden geslacht. Hoe ik aan nageslacht kom is niet duidelijk, de kans bestaat dat ik een mannetje en een vrouwtjes slak had maar het kan ook zijn dat een van de dames, of misschien wel allebei, een embryo bij zich droegen. Eén en ander zal pas duidelijk worden als ik erin slaag beide jonge slakken op te laten groeien. |
||||
Naar boven | |||||