Digging in hard ground is more relaxing to a worm than going fishing...

Onlangs hadden Eli en junior een kwaliteitsdagje. Moest weer eens gebeuren want de laatste was alweer een hele tijd geleden en al lang niet meer van het formaat dat deze op feestjes en partijtjes het waard was genoemd te worden. Aldus reisden we in zijn Koreaan met gezwinde spoed naar Duisburg in Duitsland af. Daar stond een mega-shop met allerlei dierbenodigdheden waar je de meest bizarre zaken kon aanschaffen, zo wist junior naar aanleiding van een eerder bezoek te vertellen. En dat moest ik dus allemaal zien... Daarbij was deze trip gelijk een mooie gelegenheid om van die bak de degelijkheid van het gaspedaal en bijbehorende turbo uitgebreid te testen. Een gevalletje meerdere vliegen in één klap dus!

Even over die mega-shop en zonder nu meteen reclame te willen maken, het gaat hier om Zoo Zajac. Deze toko heeft ondermeer een Youtube kanaal met filmpjes Foto van aapjes in Zoo Zajac over wat ze daar allemaal hebben. Maar ook een Instagram en Facebook kanaal. Van een aantal dieren mag je jezelf rustig afvragen of het houden ervan wel zo verstandig is of in het belang van het dier. Dat deed ik namelijk wel want zo zie ik niet wat je met een kaaiman zou moeten. Of een aapje. Om maar een paar voorbeelden te geven. Wat doe je met die beesjes als je ze zat bent vroeg ik mezelf af. Noem me gerust een slinkse zeikerd maar van het alleen houden van papegaaien of het houden van sociale dieren in te kleine behuizingen ben ik geen voorstander. Dat neemt niet weg dat een bezoek zeer indrukwekkend is en je er wel een paar uurtjes voor nodig hebt de volledige rondgang, ondanks dat het geheel een ietwat gedateerde indruk geeft, te maken. Aanrader om eens heen te gaan dus.

Afijn, de avond voorafgaand aan de trip werd onder druk gekakel de Red Sea Max aan een uitgebreide inspectie onderworpen. Die staat namelijk al meer dan een decennium en vereist momenteel een beetje meer aandacht. Zo heb ik de laatste tijd last van wat roodwieren en maakt de doorvoerpomp mij iets te veel lawaai. Ook blijf ik aan het binnenfilter knutselen. Eén van de zaken die mij hierbij de afgelopen periode steeds meer stoort is de ronduit belabberde ondersteuning vanuit de detailhandel. Een nieuwe Red Sea bak is zo gekocht maar onderdelen voor een oudere, zoals in mijn geval de 130 Classic, zijn in Nederland niet meer te krijgen. Zo moest Eli een paar maandjes geleden uitwijken naar de good old Uuu Sss of Eee voor een setje plastic lenskapschroeven nadat meerdere Nederlandse webshops, ondanks dat deze aangaven deze in vooraad te hebben, uiteindelijk toch niet konden leveren. De importeur levert dit artikel niet meer was steevast het antwoord. Een ronduit belabberde manier van zaken doen als je het mij vraagt. Zeker als je als shophouder dergelijke artikelen ook nog eens doodleuk in je shop (als zijnde direct leverbaar!) laat staan! Maar goed,.. voor de aanschafprijs van een paar dollar hoef je aanschaf in de USA niet te laten,.. voor de verzendkosten wel. Man man man... vandaar dat ik toen maar meteen een tweetal setjes heb aangeschaft.

Afbeelding van een Red Sea Max 130 oberflächenabzug. Afbeelding van een Red Sea Max oberflächenabzug model. Foto van de geplaatste Red Sea Max 130 oberflächenabzug.

Nu had ik een tijdje ervoor junior als eens gevraagd of deze dingen, die lenskapschroeven dus, ook door zijn 3D printer in elkaar te... ehh.., hoe heet dat ook alweer bij zo'n ding,.. ow ja,.. printen waren. Dat leek me wel een klusje voor zo'n ding.

Als je de correcte maatvoering weet te hanteren natuurlijk en na wat speurwerk bleek dat dit juist bij dat soort objecten, plastic schroeven dus, nog helemaal niet zo eenvoudig is. Vanwege langzaam maar gestaag intredende kippigheid besloot ik toen maar de schroefjes aan te kopen maar niet nadat ik junior op een 3D print it yourself webstek waar nogal wat van dat Red Sea aquarium spul stond had gewezen. Ik had namelijk ook wel interesse in een alternatieve inlaat voor de RSM...

Ja ja, ik zie de kijkbuislezertjes alweer glazig kijken... en denken: wat da fok kakelt die ouwe nu weer over een alternatieve inlaat voor de RSM?

Weet ik veel als je het mij vraagt, ik bedenk die term ook maar net. Ik lees zo hier en daar de term 'Surface skimmer'. Dat is, zo blijkt, Engels... Ofschoon van 'skimmen', dus afscheiden, eigenlijk geen sprake is. Daar gebruik je een apparaat voor, een, hoe raad je het: jawel,.. 'skimmer'!. En dan weet je eigenlijk nog niks natuurlijk. Duitsers hanteren een veel kekkere aanduiding namelijk 'oberflächenabzug', oftewel oppervlakteafzuiger!.. Kijk dan wéét je wat het is! En het klinkt ook wel lekker.. zeker als je het hardop zegt: 'OBERFLÄCHENABZUG'!!!

Nee, daar kan 'Surface skimmer' niet aan tippen. Duidelijk dan dus,.. toch?

Buiten dat de oberflächenabzug ervoor moet zorgen dat de kaamlaag op het water wordt afgevoerd heeft deze ook als functie het waterniveau in de RSM bak zoveel mogelijk te handhaven. Iets waarin de originele constructie maar mondjesmaat voldeed. Dit was eigenlijk niets meer dan een vlak plaatje met hierin een paar sleuven die in een houder omhoog en omlaag geschoven kan worden. Te vaak lekt deze aquariumwater de afvoer in. Ook is deze nogal klein en daarom ook storingsgevoelig in die zin dat deze makkelijk met vuil geblokkeerd kan raken wat op momenten dat het hele aquarium tot maximum is gevuld gemakkelijk tot overstroming van de Red Sea Max kan leiden. En dat zijn dan al heel snel, heel veel, litertjes water want de doorvoer van de RSM pompen liegt er niet om.

Probleem met de hele 130 serie is eigenlijk een beetje dat de aquariumrand een beetje te small is. Iets meer dan een centimeter is niet handig. Wil je een goede afstemming van waterstand en afvoer hebben dan is dit gewoon te weinig. De afzuiging werkt dan nauwelijks. De nieuwe oberflächenabzug bestaat daarom uit een vorm van kommetje die een veel groter oppervlak heeft waarin een soort van kammetje is gemaakt. Het gevaar op blokkeren van de afvoer is hiermee kleiner. Vandaar dus dat Eli wel interesse had in die oberflächenabzug, ware het niet dat deze niet te krijgen was... zelfs niet in da Uuu Sss of Eee. Wel in Australie maar de prijs die daar ervoor werd gevraagd... man man man. En dan heb je um nog niet eens thuis liggen!

Leuk dus dat junior een door hem 3d geprintte oberflächenabzug te voorschijn toverde! Nou, en die ging dus meteen de Red Sea Max in. Om te testen! Ook bleek junior van het printproces een fototje en fimpje te hebben geschoten. Tsja, en dat is natuurlijk weer boffen voor de kijkbuislezertjes.

Wat na plaatsing wel meteen opviel was dat tandjes van het ontwerp wel wat hoger mochten staan. Toen ik er na het weekend nog eens per appje over begon stuurde junior me een verwijzing van een online CAD programma voor 3D printers. Tinkercad genaamd. Ingewikkeld kan het niet zijn zo gaf hij aan, kinderen van 13 jaar kunnen er ook mee werken.

Wat zou ie daar nou mee bedoelen?

Naar boven