Digging in hard ground is more relaxing to a worm than going fishing... |
Macro watte?
In de onverwarmde Red Sea Max wordt roodrugparadijsvis Fred met aanhang gehouden in water dat regelmatig wordt ververst.
Verwijzingen
In dit artikel wordt op sommige plaatsen verwezen naar andere websites. Omdat ik de moeilijkste niet ben heb ik ze netjes voor je geselecteerd:
zag ik in mijn ooghoek, toen ik op de bank rustig mijn ontbijtje naar binnen aan het werken was, iets bewegen in de Red Sea Max. Ik kon het niet erg goed thuisbrengen want toen ik naar de plek keek waar ik iets gezien dacht te hebben zag ik niets, nada noppes. Hmmm... het was gisteravond errug gezellie maar ik zie toch nooit beestjes... Zou gisteravond toch harder zijn aangekomen? Word ik... ouder?
Tjonge, met het zweet op mijn voorhoofd zocht ik de zijkant van de Max af.. plots zag ik het! Jawel ik zag het goed! Een garnaal!
Direct werd de Koreaan in stelling gebracht en drukte ik een paar plaatjes. Die garnaal heeft tot nu toe het schrikbewind van een horde roodrug paradijsvissen overleefd dus die is natuurlijk zo hyper als de pest en smeert em zodra ie onraad ruikt, bedacht ik mezelf. Oppassen, dus niet teveel bewegen...
Kijk daar heb ik dus zo de pest in... jezelf in allerlei bochten wringen om meneer of mevrouw Caridina op de gevoelige plaat te krijgen en dan gaat die Koreaan weer moeilijk lopen doen. Wat ik ook probeerde ik kreeg het beeld niet scherp en die garnaal zat ook al niet stil!
Tja dit is dus het beste plaatje dat ik ervan heb kunnen schieten. Eerlijk gezegd kan ik je de plek waar dat kreng zat niet eens aanwijzen... zo onduidelijk is deze foto.
In ieder geval zat ie dicht bij die stenen daar iets links van het midden. Ik zie die wriemelende voorpootjes nog voor me!
Je weet vast nog wel dat dagje uit eind September in Wijk bij Duurstede dat vrouwlief en ik geheel CO2 neutraal hadden gecombineerd met het ophalen van een aantal Caridina multidentata's en het vervolgens volledig in de anonimiteit verdwijnen hiervan in de Max? Nou kennelijk was er dus minstens eentje er in geslaagd om uit de hongerige bekken van de familie Macropodus te blijven! Tjonge das boffen! Nog meer boffen en dan zeker voor die garnaal was dat Fred en trawanten geen enkele aanstalten maakte om alsnog tot het dekken van de tafel over te gaan. Kennelijk waren de paradijsvissen meer gewend geraakt aan de verschijning van garnalen en minder aan de smaak hiervan...
Onzin denk je?
Ach ik heb er nooit melding van gemaakt, ik dacht dat het maar tijdelijk zou zijn, maar ik heb nu al maanden een tweetal Appelslakken in de Max ehh.. rondglijden. In het begin was dat zeer tegen de wil van Fred. En je zag hem regelmatig uithalen naar die glijers zeker als die te dicht bij een nest van hem kwamen. Ondanks dat er rake klappen vielen, slakken schoven wel eens op het glas opzij, slaagden deze er kennelijk toch regelmatig in iets van het broedsel van Fred weg te kapen!
Nou zul je denken wat moeten die glijers eigenlijk in da Max? Was die dude niet bezig met een Zuid Azië bak? En horen daar helemaal geen appelslakken in?
Toegegeven, inderdaad... appelslakken komen van origine in dat gebied niet voor. Kwam moet ik eigenlijk schrijven want appelslakken worden namelijk ook voor menselijke consumptie gebruikt, smaakt net als mosselen heb ik me laten vertellen, en in Vietnam zijn door de jaren heen nogal wat van die krengen uit kweekvijvers ontsnapt. Tja en nu zitten die Vietnamezen na Fransen, Amerikanen en communisten met weer andere indringers in hun maag. Appelslakken schijnen hele rijstvelden kaal te vreten!
Gelukkig behoort het soort appelslak dat ik heb niet tot die hooligans. Deze soort eet alleen algen en wat dood materiaal en dit is precies één van de redenen dat ik ze gekocht heb. Oh ja, ik vermoed dus dat ze ook de bellen of de eieren hierin door Fred bewaakt lusten. In ieder geval daar lijkt het op want de slakken glijden altijd net dáár langs het glas naar de oppervlakte waar Fred een schuimnest had. Toeval?
Afijn, ik dwaal af. Waarom ik eigenlijk het verhaal van die glijers over begon was de tweede reden dat ik ze heb aangeschaft. Namelijk dat ik hoopte dat broedsel van die appelslakken door de familie Macropodus zou worden opgevreten. Dit deden ze immers ook met doodnormale huis tuin en keuken slakken en zeg nu zelf: er is toch niets zo gezond als puur natuur! Wist ik veel dat deze appelslakkensoort niet hermafrodiet is...
Hermawatte?
Hermafrodiet betekent tweeslachtig. Het komt erop neer dat zodra je twee slakken bij elkaar zet je bijna zeker bent van nageslacht. Omdat deze soort éénslachtig is heb je een vrouwtje en een mannetje nodig en het lastige is dat je aan de buitenkant dit geslachtsonderscheid niet kunt maken... Gelukkig had ik direct geluk, na een paar weekjes wennen ontwaarde ik plots op de lichtkap van de Max een pakketje eieren. Oftewel diner voor Fred en da familie!
Nu die appelslakken een paar maanden in de Max vertoeven lijkt het of de Fred minder snel op hen reageert. Het komt nu nog maar zelden voor dat ik Fred klappies zie doen. Wellicht geldt dit ook voor de garnalen? Ze zijn immers behoorlijk aan de maat... Afijn, de toekomst zal het leren.
Voor de notaire zeikerd even de verzekering dat bovenstaande verhaal in geen geval de verantwoording is waarom ik appelslakken in een Zuid Aziatisch aquarium heb zitten. Het doet er nu voor mij effe niet toe waar die beesten vandaan komen, ik had gewoon joekels van glijers nodig die niet de hele bak leegvraten... capisce amigo?
Top!
Nu we daar ook weer uit zijn: ofschoon de Koreaan een doodgewone digitale camera van rond de tachetige eurie is kun je er ook filmpies mee maken. Geen HD, maar als er genoeg licht wel van een heel behoorlijke kwaliteit. Als oud audio en video amateur verbaast het me telkens weer hoe die kleine apparaatjes van tegenwoordig van die mooie beelden kunnen maken. Vroeghur was dat wel anders! Afijn, op een avond besloot ik het statief van een oude Sony video 8 Handycam (ja lach maar..) eens onder de Koreaan te schroeven, het licht in de huiskamer te dimmen en een paar stukkies van de Max te filmen. Met behulp van het gratis bij Microsoft Windows XP geleverde Movie Maker slaagde ik er binnen notime in een heel aardig filmpje - al zeg ik het zelf - in elkaar te knutselen en op Youtube te plempen. Ach die moderniteit!