Digging in hard ground is more relaxing to a worm than going fishing... |
Yummie?
Hoe kan in godsnaam de aanschaf van Caridina multidentata garnalen leiden tot een gezellig dagje uit in Wijk bij Duurstede?
Wat heeft de stoomboot van Sinterklaas hiermee te maken en wat da fok zijn nu weer 'jekko dagen'?
Verwijzingen
In dit artikel wordt op sommige plaatsen verwezen naar andere websites. Omdat ik de moeilijkste niet ben heb ik ze netjes voor je geselecteerd:
van dit weblog kunnen zich waarschijnlijk nog wel herinneren hoe het mijn bijtjes garnalen verging toen Roodrugparadijsvissen Fred en Truus in de Red Sea Max werden geïntroduceerd.
Nou daar vlogen de stukken vanaf! Stukken garnaal wel te verstaan want beide 'Vietnamezen' hadden wel trek in een snack met als gevolg dat de investering in Cardina serrata's in no-time als sneeuw voor de zon verdween. Werkelijk, de kredietcrisis waarin menig bankdirecteur in de VS middels het raam het gebouw verliet was er niets bij...
Nu zijn Cardina serrata's nogal klein bedacht ik mezelf - logisch dus dat die door die 'Vietnamezen' om zeep werden geholpen!. Ok toegegeven wellicht tegen beter weten in, maar toch kon ik me niet voorstellen dat ik helemaal geen garnalen in de Red Sea Max zou kunnen houden. Immers er waren zelfs garnalen zo had ik op het internet gelezen die erin slaagde kersenbuik chiclides van het lijf te houden dus waarom zou hetzelfde niet kunnen lukken met 'Vietnamezen'? Zou het kunnen dat bij 'Vietnamezen' size matters? Oftewel als de garnalen maar groot genoeg zijn deze wel met rust worden gelaten? Na wat Googelen bleek Caridina multidentata in het zelfde gebied als mijn 'Vietnamezen' voor te komen en deze kon best wel een dikke... ehh.. vijf centimeter groot worden!! Tjonge...
Toevallig kwam ik via Marktplaats in contact met een garnalenkweker. Niet dat die ook maar in de verste verte iets in dit avontuur zag. Sterker ik geloof dat ie na het lezen van mijn mail het eerste half uur spontaan aan de zuurstof moest. Maar ja kredietcrisis he? De schoorsteen moet wel blijven roken natuurlijk en dus spraken wij af dat als hij Caridina multidentata's van pak'em beet een centimeter of 4 á 5 had hij mij zou mailen.
Er was echter nog één klein probleempje.. de garnalenkweker woont in Wijk bij Duurstede, je weet wel.. dat leuke kleine stadje langs de rivier de Lek, en das niet direct naast de deur. De garnalen dan maar opsturen? Tja kan wel maar das ook niet goedkoop en wat dacht je van het risico?
Ophalen in combinatie met een dagje 'uit' in Wijk bij Duurstede? Hmmmm... dat klink al een stuk beter temeer omdat die luitjes daar één of ander oud fort hebben staan en er in de maand september werkelijk iedere week wel iets te doen is. Je moet immers op de CO2 uitstoot letten hé? ... Afijn genoeg te doen daar bij het water, van orgelconcerten tot ehh... wtf...lekko dagen?
Nadat we de Caridina's hadden opgehaald togen vrouwlief en ik naar het pittoreske centrum van Wijk bij Duurstede. En dat mocht er ook zijn, toegegeven alllemaal ietwat gedateerd maar ja dat schijnt zo te zijn als je het over historisch cultuurbezit hebt. Na aankomst in het haventje konden we zo aan boord stappen van een oude stoomboot, naar mijn idee leek deze verdacht veel op die van één of andere goedheiligman waar je zo rond December altijd meer over hoort maar dit terzijde, om een bijna uur durende tocht over de rivier de Lek te maken.
En de kosten? Geen cent te veel hoor... nada niets noppes.
Het blijkt dat er een heel korps van vrijwilligers zich bezighoud met de restauratie en het in gebruik houden van tractoren en allerlei vaartuigen! Tjonge ik moet zeggen.. een echt geslaagde dag. Kijk mensen, nou ben ik natuurlijk een zuinige Hollander maar bij zo'n goed georganiseerd evenement gooi ik graag wat stuk in een restaurantje in het pittoreske centrum. En nee... dit is geen, ik herhaal (weer?) geen reclame om volgend jaar zo rond september de webstek van de gemeente Wijk bij Duurstede te raadplegen om een leuk evenementje te gaan scoren... echt niet!
Afijn ettelijke uurtjes later werd thuisgekomen de buit grondig geïnspecteerd. Hadden alle garnalen het verblijf in de auto overleefd? Het was immers best wel warm die dag en tja.. we waren best wel blijven plakken... gelukkig! Alles was in orde, een aantal garnaaltjes had zich ondersteboven aan het blauwe drijfspul genesteld. Even maakte ik mezelf zorgen over de temperatuur van het water maar dit bleek helemaal niet zo veel af te wijken van die in de Red Sea Max.
Na het langzaam laten overwennen in een emmertje water afkomstig uit de Red Sea Max en een heel voorzichtig spoelen werden de beestjes 'droog' in de holle imitatie boomstam geplaatst. Nou ja dat probeerde ik want die krengen vlogen natuurlijk direct alle kanten op.
En toen?...
Nou toen niets... ze waren weg. Heel af en toe werd er nog ééntje door die 'Vietnamezen' opgejaagd maar zover ik kan zien zijn er geen garnalen gesneuveld. Ok, misschien een poot... Het blijft dus afwachten. Ik hoop dat ik s'avonds als de verlichting tot een minimum gedimd is een glimp van de rakkers kan opvangen. Misschien vandaag nog en anders morgen....