Digging in hard ground is more relaxing to a worm than going fishing...

NL 7419 modificatie

Het was niet gepland maar aan de voedingseenheid NL 7419 is een kleine wijziging doorgevoerd. Niet veel, eigenlijk is er alleen wat toegevoegd.

Een viertal kleine 63 Volt metaalfilm condensatoren van 47 nF zijn over de gelijkrichtbrug en over een tweetal reservoir elco's geplaatst. Gewoon, om eventueel kleine storinkjes op de voedingslijn voor te zijn...

Verwijzingen

In dit *kuch* artikeltje worden onderwerpen aangesneden waarover op andere webstekken een hele mooie uitleg wordt gegeven. Dat scheelt mij dus weer 'leenwerk'...

Had ik besloten om bij de revitalisatie van deze voedingseenheid bij het originele schema te blijven en geen extra ontkoppel condensatoren toe te voegen en alleen wat passieve onderdelen te vervangen? Na wat tijd vrijaf te hebben genomen denk ik er nu toch anders over... Een viertal kleine 63 Volt metaalfilm condensatoren van 47 nF zijn over de gelijkrichtbrug en over de twee reservoir elco's gesoldeerd.

Afbeelding van het blok en electrisch schema van de NL 7419.

Even ter uitleg aan de nu glazig kijkende kijbuislezertjes: de dioden in de gelijkrichtbrug kunnen schakelstorinkjes veroorzaken. Let wel, ik schrijf kunnen want of dit met deze brug het geval is en hoeveel weet ik niet. Ik heb ook niet de meetapparatuur om dit te meten, maar zeker is dat je dit van een oud model gelijkrichtbrug wel kunt verwachten. Sterker nog, in duurdere audioschakelingen worden van de dag dergelijke onstoorcondensatoren standaard geplaatst. En wie is Eli dan om het beter te weten en deze modificatie er niet doorheen te drukken? Toch? Even opletten: op deze vraag wordt je niet geacht een antwoord te geven. Duidelijk? Mooi...

Het idee achter deze ingreep is dat zogenaamde hoogfrequente storinkjes door de condensatoren over de gelijkrichtbrug via de condensatoren die over de reservoir elco's zijn gemonteerd naar massa worden afgevoerd. En dat hierdoor dus de input voor de spanningsregelaar een stuk schoner is. En hoe schoner de ingangsspanning des te minder de regelaar hoeft te werken om er een mooi stabiele spanning uit te kunnen gooien. Rotzooi erin is immers rotzooi eruit!

Nu is er aan de componentenzijde van de print natuurlijk nauwelijks ruimte voor zo'n toevoeging en opnieuw de hele handel uit elkaar halen om de componenten een beetje op te schuiven en hier en daar in de print gaatjes boren is natuurlijk ook niet iets dat je zomaar even doet. Dat hoeft trouwens ook helemaal niet. Door slim gebruik van de beschikbare ruimte op de koperzijde te maken was het mogelijk de toe te voegen condensatortjes plat op de koperzijde van de printplaat te monteren. De twee anderen kregen een langer aansluitdraadje dat netjes met een stukje krimpkous werd afgedekt. Kind kan eigenlijk de was doen zo blijkt achteraf...

Om bij het monteren het betere perswerk te voorkomen werden de afstandsbusjes met een moertje verlengd. Nét een paar millimeter meer om de print een stukje gemakkelijker met het chassis te verbinden.

Naar boven