Eenpaar weekjes geleden kreeg Eli via de contactpagina een voorstel van iemand, laat ik em Rob noemen, die via Goegel, op zoek naar lieden die interesse in ouwe Philips meuk hebben, op mijn webstek terecht gekomen was.
Rob had een Philips NL mengpaneeltje staan dat kort daarvoor na 30 jaar trouwe dienst was uitgediend. Daar had ie, zo schreef ie resoluut, geen zin in lang mee te gaan lopen leuren. En omdat ie ook niet van plan was een account op een andere site aan te maken leek het hem, omdat ie op mijn webstek midden in een pagina vol met NL-modules terecht was gekomen, het de meest voor de hand liggende oplossing dat ik dit paneeltje ergens in de Drechtsteden zou komen ophalen... Nu heb ik wel vaker dat ik een aanbod krijg, maar wat mijn nieuwsgierigheid wekte was het zinnetje In de originele kast, zij het dat het bovenstuk afgezaagd was en weer gereconstrueerd.
...
Tja, en daar moet Eli natuurlijk meer van weten!
En dus meelde ik terug met de vraag of het paneeltje echt gratis was. Een beetje quasi ongeïnteresseerd het belangrijkste, die afgezaagde bovenkant, negerend. Waarop prompt door Rob een paar fotootjes in de meeldoos van Eli werden gedropt. Jammer genoeg was de afstand op dat moment even niet doenlijk om zomaar even in 'La Soep' te stappen om ter plaatse polshoogte te komen nemen. Maar omdat ik een paar weekjes hierna met een andere Eli de Landelijke Radio Vlooienmarkt 2018 voor ouwe knarren, georganiseerd door de VERON, in het Autotron in Rosmalen zou gaan bezoeken werd afgesproken op de heenweg even in de Drechtsteden langs te wippen om het paneeltje op te halen.
Opgehaald
Zo afgesproken, zo gedaan. Het was best guur koud daar in het zuiden, er lag hier en daar zelfs wat sneeuw die zaterdagochtend, toen we met 'La Soep' voor de deur van huize Rob parkeerden terwijl de deur al open ging en de vrouw des huizes ons met open armen ontving.
Daar stond het dan,.., in de huiskamer, op de tafel, het mengpaneeltje... Uitgevoerd in een NL 420 K kast met afgezaagde bovenkant die later met behulp van zwart plastic plaatmateriaal was gereconstrueerd. Met frontpanelen die van
opgeplakte witte aanduidingen zijn voorzien en aan alle kanten is verbouwd. Hier en daar zitten er in het chassis boorgaten. De bovenste rij bestaat uit een aantal nagemaakte eenheden. Alles versierd met jaren aan gebruikssporen.
Rob had er al het één en ander aan gesloopt maar had op zeker moment besloten dat het toch zijn ding niet meer is en had de achterwand er maar weer opgeschroefd. Logisch dus dat er van alles over te vertellen was! En natuurlijk ook over 'vroeghur' want dat was de tijd waarin dit soort paneeltjes en al die andere eenheden en printen die op tafel ernaast lagen werden gebouwd. Dat waren een imitatie VU-meter bestaande uit een Elektuur-ontwerp met een dubbele VU-meter in een namaak Philips-frame. Enkele alternatief gezaagde frontpanelen voorzien van opschriften. Maar ook verschillende gouwe-ouwen van Elektuur. En een aantal (zelfbouw) voedingen, met fantoom inrichting. En heel veel andere ouwe meuk.
Het gesprek ging, ondersteund door de nodige kopjes koffie, al snel over de geschiedenis van het mengpaneeltje. En het werken ermee. Het bleek dat het in een kerk dienst had gedaan en vanwege noodzakelijke inbouw destijds is aangepast. Tja als het niet past moet het passend gemaakt worden. Toch? Na verloop van tijd werd het paneeltje weer verbouwd. De zijwandjes werden met zwart plastic materiaal gereconstrueerd zodat weer het oude model kast ontstond. De ruimte die hierdoor beschikbaar kwam werd opgevuld met Philips NL eenheden die zijn voorzien van een imitatie frontpaneel en een in Philips stijl gefabriekte Velleman LED VU-Peak meter. De meeste van deze eenheden zijn voorzien van originele Philips printplaten waarvan de imitatie frontpaneeltjes netjes met transparant plasticfolie zijn beplakt. Alleen de eenheid van een twee kanaals-toonregeling bestaat uit een Philips-schakeling opgebouwd op gaatjesprint. Van een aantal eenheden zijn de draaiknoppen vervangen.
Opvallend aan de kast is het grote aantal (symmetrische) microfoon ingangen op de achterzijde, waarvan het plaatmateriaal een opvallende gelijkenis vertoont met het origineel gebruikte, en dat er intern niet één maar twee mengeenheden, goed voor in totaal 11 ingangskanalen, zijn ingebouwd. De foto's zullen het één en ander wel verduidelijken. Hierbij moet ik aantekenen dat delen van de bekabeling al waren verwijderd en de rest door mij volledig is weggeknipt om beter zicht op de eenheden te geven.
De oude 24 Volt voeding voor het paneeltje bestaat uit een op de bodemplaat gemonteerde NL 4719 print die via een DIN kabel met een kastjes is verbonden waarin zich de 220V voedingstrafo bevindt. Deze is kennelijk later vervangen door een uitvoering in een zwaardere plastic kast waarin ook een fantoom voeding voor een aantal microfoons met symmetrische 12 Volt voeding is ondergebracht. In deze kast is trouwens ook heel netjes het principeschema van deze schakeling opgeborgen. Ja mensen, dat is nog eens noeste huisvlijt. Dat zie je vandaag de dag nog zelden!
Het zal je niet verbazen dat het gesprek zoals vanouds weer op 'vroeghur' kwam. Hoe Rob via zijn werk in het onderwijs steeds vaker electronica en computers begon te combineren. De problemen die hierbij optraden en de, soms hilarisch klinkende, oplossingen die hiervoor werden bedacht. Tijdens ons gekakel werden we er meerdere malen door de vrouw des huizes aan herinnerd dat de koffie koud werd!
Gekakel
Over de geschiedenis van het mengpaneeltje en hoe hij via zijn werk steeds vaker electronica en competoeters begon te combineren heeft Rob (zelluf!!) van alles gekakeld! Zovéél zelfs dat Eli er een tweetal extra webpaginaatjes tegenaan heeft gegooid. Hij is immers de beroerdste niet!
Afijn, aangezien de hoeveelheid spullen de verwachting - ik ging uit van alleen een mengpaneeltje - verre overtrof moest er eerst nog een tasje georganiseerd worden voordat we vertrekken konden. T'Mot toch ergens in... (tasje wordt met de post weer thuisbezorgd hoor!) Zeker toen bleek dat een aantal zaken die in de gang stonden ook wel mee mochten! Zodoende raakte 'La Soep' toch nog redelijk gevuld en reden we, terwijl we door Rob en vrouwlief werden uitgezwaaid, uren later dan gepland richting de ouwe knarrenbeurs in Rosmalen. Daar hebben we een paar genoeglijke uurtjes doorgebracht onszelf afvragend, terwijl we langs alle kramen en ouwe zooi slenterden, wat al die mensen nu toch met die ouwe troep moesten...
Op de weg terug naar huis raakten we beiden eigenlijk niet uitgesproken over de warmte en vriendelijkheid die we in huize Rob hadden ontmoet. Je weet misschien wel, die van "vroeghur"!