Leenhad rond 1982 een Philips paneeltje gebouwd dat sindsdien altijd prima had gewerkt maar waarvan onlangs de 7412 volgversterker de geest had gegeven. En omdat met zijn 81 jaartjes en een slecht oog het solderen niet echt lekker meer gaat was dit voor hem aanleiding mij te vragen of ik nog een kant en klaar gemonteerde eenheid had liggen.
Nou wil Eli best graag van zijn overcomplete ouwe meuk af maar om zomaar een ongetest exemplaar voor een dergelijk doel in te zetten zonder te weten wat er nu precies aan de oorspronkelijke eenheid mankeert voelt niet echt lekker. Tenminste, bij mij niet... Want wat als het door mij geleverde exemplaar het ook niet doet?
T'is immers niet nieuw. En dus raakte Leen en ik via de mail aan de praat.
Leen is ooit eens, welke audio zelfbouw enthousiasteling niet zou ik willen schrijven, begonnen met een klein zelfgebouwd mengpaneeltje dat bestond uit een aantal potmeters. Draai uitvoeringen in zijn geval. Echt lekker werken deed dit natuurlijk niet maar goed, je doet ut er mee. Totdat zijn buurman die net zoals hem Klarinet speelde en ook lid was van de plaatselijke muziekvereniging Leen over de Philips mengpaneel eenheden vertelde. Dat leek hem wel wat maar in plaats van in gestrekte draf direct op de speciaalzaak af te gaan besloot Leen de hele handel zelf te bouwen. Aldus droeg buurman alle bouwbeschrijvingen aan Leen over die prompt begon met de zelfbouw. Printen werden nagetekend en geëtst en de 0,7 mm gaatjes werden met een handboormachientje geboord. Resultaat was een paneeltje met een aantal NL 7306 en NL 7307 voorversterker eenheden met regelbare uitgangsniveau (NL 7412) en NL 7314 niveaumeter voor minder geld dan het origineel van Philips. De voeding, was naar voorbeeld uit een elektronica blad nagebouwd en was niet origineel Philips. Net zoals de kast trouwens...
Nou je snapt wel dat Eli, die daar de laatste jaren een uitermate functionele neus voor heeft ontwikkeld, van mijlenver een verhaal dat op deze webstek *kuch* gepubliceerd kan worden aan zag komen.
Maar ja, hoe babbel jezelf naar binnen?
De oplossing werd al snel gevonden en een deal werd gesloten: Eli zou de eenheid van Leen na het weer werkend krijgen bij Leen af komen leveren om zijn noeste huisvlijt eens aan een *kuch* gedegen onderzoek te onderwerpen. Waarvan dan de resultaten in een *kuch* artikeltje op deze webstek zouden worden gepubliceerd. Simpel, kind kan de was doen, ware het niet dat Eli, vanwege zijn verbouwing hieraan op dat moment even geen operationeel chassis had om de volgversterker in te testen. Gelukkig bleek het paneeltje van knutselmaatje André een uitkomst!
Nadat Eli van Leen per post de volgversterker thuis gestuurd had gekregen werd het bouwsel aan een nauwgezet onderzoek onderworpen. Want wat bleek, ook het chassis is zelfgebouwd! Dat had ik natuurlijk zelf ook wel een beetje verwacht maar echt goed bedenken hoe Leen dat nu precies voor gekregen zou hebben kon ik niet. Het originele Philips frame is namelijk een complex stukje metaal dat aan alle kanten is gebogen, geboord en gezaagd en waarvan de randjes zijn omgezet. Bijna te ingewikkeld om zomaar even na te maken en wat blijkt? Er is voor een heel andere aanpak gekozen: de eenheid van Leen bestaat uit een redelijk dikke aluminium frontplaat met eronder een frame dat aan weerszijden is voorzien van een omgebogen rand waarop de frontplaat rust. Aan de boven en onderkant van het frame is met behulp een tweetal metaalplaatjes afstand voor de bouten gecreëerd door hierin behoorlijke grote gaten te boren. De draadeinden van de bouten steken door de metalen delen en rusten in de in het metaalplaatje geboorde gaten. Al met al een behoorlijk slimme constructie.
Onlangs kon ik de kast waarin de door Leen zelfgebouwde eenheden zijn geplaatst tijdens mijn bezoek aan hem eens goed onder de loep nemen. Deze lijkt qua uiterlijk een beetje op het MBLE model (BBO892) dat in België destijds werd geleverd. Dat is eigenlijk een platte doos met een beugel, die ook als handvat kan worden gebruikt, en die geschikt is voor het herbergen van in totaal 14 standaard eenheden. De kast van Leen heeft plaats voor 12 standaard eenheden en is dus iets smaller.
Aan het maken van deze behuizing zit nog een heel verhaal zo bleek al kakelend met Leen onder het genot van een bakkie pleur en een overheerlijk stukkie kersenvlaai: omdat Leen bijna iedere week bij een grote machinefabriek langs kwam wilde men daar alle benodigde onderdelen wel gratis voor hem uitknippen. Ook het buigen was geen probleem.
Zelfs het knippen van een stalen plaatje om de frames mee te buigen was geen probleem. Zodoende kon Leen de kast verder in elkaar sleutelen en sleufjes vijlen voor de schuifpotmeters.
Toen ik na een paar uurtjes kakelen met Leen, met een doos vol Philips eenheden kleinmateriaal en andersoortige printen, in 'La Soep' stapte om huiswaarts te keren werd ik door Leen en zijn vrouw vanachter het raam van hun appartement enthousiast uitgezwaaid. Een geweldig verhaal van dertug jaar oud rijker!