Wouter, gaf als reden voor zijn e-mailtje Omdat ik op zoek ben naar ELO, nummer 1 januari 1979, vanwege deel 1 van de ELOmat. Ik heb deze ooit gebouwd als basis voor een elektronisch drumstel.
Hij had ergens op mijn webstek een PDF van een deel van het blad ELO gevonden. En in dat nummer zou volgens de cover een artikeltje over de ELOmat staan maar deze had Wouter omdat in de PDF alleen een stukje over een Philips zelfbouw onderdeel stond natuurlijk niet aangetroffen. Of ik het januari exemplaar van de ELO nog had en of ik de pagina's over die ELOmat zou willen scannen en als PDF aan hem zou willen e-mailen was zijn vraag.
Nu zie ik allerlei kijkbuislezertjes meteen glazig kijken... ELOmat?
Inderdaad, volgens de beschrijving van de redactie van de ELO is de ELOmat een volledig electronisch slagwerk. Eéntje die je als half-automaat kunt gebruiken door hem geheel met de hand te bedienen of vanuit bijvoorbeeld een orgel kan laten besturen. Maar, je kunt het apparaat ook als vol-automaat gebruiken. Dan kan ie zelfstandig ritmen weergeven en deze starten en stoppen. Een soort van drumkompetoeterdinges dus, maar dan ehhh zonder de kompetoeter.
Nou is Eli de beroerdste niet, nee écht niet! En daarom dook ie dus gelijk even in de stapel ELO magazine's. Eli heeft ze namelijk,... jawel!.. al-le-maal! Oké, toegegeven zoveel jaargangen zijn het nu ook weet niet. De stapel is daarom ook weer niet zo heel erg hoog en dus had ik dat januari nummer zo.
Wel pure nostalgie trouwens. 
ELO was was rond het eind van de jaren '70 de naam voor een door Kluwer uitgegeven blad voor de 'Populaire Hobby Electronica'. En werd, zover ik heb kunnen terugvinden, vanaf 1977 onder licentie van het Duitse Franzis publishing house uitgegeven. Vanaf de aanvang in 1977 aarzelend met een tweetal uitgaven maar in januari 1978 toen het blad 'Populaire Elektronica' [sic] in ELO was opgegaan, maandelijks. Een lang leven was de ELO echter niet beschoren want in de juni 1980 editie werd aangekondigd dat de samenwerking met Franzis werd beëindigd en de naam in 'Hobbit' werd gewijzigd. Helaas moest dit laagdrempelige blad in 1984 het veld ruimen. En was het einde en over.
Terug naar Wouter, hij was destijds als afgestudeeerde MTS Electronicus druk met allerlei electronica projectjes. Zo heeft hij de ELOmat gebruikt als basis voor een elektronisch drumstel. Maar is hij niet veel later iets heel anders, met computers, gaan doen. Nu na zoveel jaar lonkt de ouwe meuk weer zoals de lichtende disko-vloer uit de Diskospecial uit december 1980 van Elektuur. Hij heeft em nog niet echt aan de praat en is nog op zoek naar een Eprom, dat is de Engels afkorting voor Erasable Programmable read-only memory, hiervoor maar heeft al wel de Eprom inhoud naar tekst bestand omgezet.
Kijk, zo heurt ut!
En omdat het inscannen van die paar pagina's geen uren werk was. Kon Eli na een half uurtje per e-mail Wouter een hagelnieuwe PDF van het ELOmat artikeltje uit het ELO magazine van januari 1979 toe sturen.
Eli is immers de beroerdste niet!