Soms ontvangt Eli in de meeldoos een bericht met een, laat ik het vriendelijk omschrijven, nogal hoog BS Bingo gehalte. Vage luitjes met strakke plannen over nog te bouwen mengpanelen waarover ze op mijn webstek zullen publiceren en daarom menen alvast gebruik te kunnen maken van de korting die ik in dergelijke gevallen op aangeschafte spulletjes geef. Maar waar ik later niets van terug hoor omdat zij het nadien veel leuker vinden hun resultaten op Feestboek o.i.d. te plempen. En dus stelt Eli, inmiddels wijzer geworden, tijdens een eerste contact altijd een aantal slimme vragen om te zien welk vleesch ie in den cuyp heeft.
Zo ook toen ik een mailtje kreeg van Joep. Deze was voor zijn in 1976 in Taiwan door hem gebouwde studiotafel op zoek naar een NL3715 voeding. De huidige voeding bromde namelijk een beetje.
Deze studiotafel zou ondanks zijn hoge leeftijd nog steeds in bedrijf zijn en een 6-tal 544 MFB's en twee 40 watt boxen aansturen, zo schreef hij in de mail. En logisch dus dat Eli dan natuurlijk wel eens wil weten hoe groot die studiotafel dan wel niet is. Waarop Joep beloofde hierover na de Carnaval meer materiaal te sturen.
Lang hoefde Eli hier echter niet op te wachten, want: Wat eerder als gedacht kan ik je alle details van mijn gebouwde studiotafel toesturen
zo liet Joep mij rond de 14e februari weten. Over de bijgesloten PDF's schreef hij: De scans zijn van potloodtekeningen die ik toendertijd (1979) heb gemaakt, dus wat minder in kwaliteit. De voeding voor soundunit B is een zelfgebouwde gestabiliseerde voeding 24V 3A en een 6 volt voeding voor de lampjes en de ledjes (die waren er nog maar net!)
. Een indrukwekkend geheel zo maakte ik uit de PDF's op. Maar het was bij het bekijken van de foto van het mengpaneel dat de bakkus van Eli met een luide klap de tafel raakte...
Wat een joekel!
De RVS kast bestaat uit twee delen die met elkaar zijn verbonden. Het linker deel (set B) op de foto is met het rechter deel (set A) verbonden, maar is feitelijk een aparte mengtafel voor bijvoorbeeld parties. Door deze indeling hoefde Joep niet alles steeds mee te zeulen zo liet hij me weten. Een manier van inrichten die destijds door veel zelfbouwers werd gehanteerd maar dan omdat de standaard K420 kast domweg te klein was om alles in te herbergen. Omdat het destijds zijn hobby was bandrecorder tapes met muziek van al zijn grammofoonplaten en cassettes voor bijvooorbeeld feestjes te maken verzorgde Joep met twee reel to reel recorders en twee draaitafels het geluid. De studiotafel heeft dus twee functies: één voor het maken van de bandopnames (set A) en het andere (set B) om feestjes mee af te gaan.
Deze installatie is mee verhuisd naar de landen waar ik moest werken en wonen en was gewoon 'Plug and Play'. Vaak moest ik vanuit het 110 Volt net met een grote 5KW autotrafo mijn hele huis voorzien van 220V. De 60 Hz liet de 50 Hz motoren wel lekker snel draaien en als deze het niet trokken werd er even een extra aanloop elco van 50 uF als shunt geplaatst. In Taiwan had ik ook het probleem dat vanwege de hoge relatieve vochtigheid en temperatuur de tapes van de reel to reel recorders veel van hun magnetische materiaal verloren omdat deze erg stroef langs de koppen liepen en hierdoor zelfs piepten. Jammer genoeg is veel opname materiaal verloren gegaan. Je kan nu door de tape heen kijken! Maar ook dat heeft zijn charme.
Overigens blijkt dat dit niet het eerste paneel is dat Joep heeft gebouwd: In Taiwan heb ik zelf eerst een kleine studio tafel gebouwd met lokaal gekochte elektronica, alles en allemaal uitgezocht en geselecteerd, Toen ik later zicht kreeg op de Philips modules tijdens een 'home leave' heb ik van alles aangeschaft. Gewoon om te weten hoe ze het deden. Het enige wat ik jammer vond, ook toen al, is dat de frontplaatjes niet dezelfde kleur hebben gekregen door het anodisering process ervan. Maar tenslotte hoor je het verschil niet !
Sindsdien zijn er in het paneel een paar lampjes overleden en kraken er wat potmeters en schakelaars, maar het draait hier nog elke dag, nu ook met 3 cd spelers en Bluetooth.
zo schreef Joep. Het plan is om alles weer kraak en bromvrij te krijgen en een DAB+ ontvanger in te bouwen.
Ik ben al lang gepensioneerd, maar knutsel en repareer nog veel .Ik werk meestal nog aan oude buis radio's van 1930 en zo, om die weer aan de praat te krijgen. Ik verzamel deze oude radio's omdat het geluid zo typisch mooi is en oude herinneringen geeft. Later in mijn leven kwam er pas zwart wit TV, en voor mijn werk heb ik wereldwijd alle denkbare active en passive componenten en functies geproduceerd tot en met chips ,processors en de laatste kleurenbeeldbuis fabriek gebouwd in Tsjechië aan toe...
Ja beste kijkbuislezertjes, we hebben hier te maken met een zelfbouwert die weet waar ie het over heeft!
Update:
Vlak voordat Joep weer naar Taiwan afreisde liet hij mij weten dat na inbouw van de TechniSat 110 IR Dab+ radio allerlei problemen met slechte contacten en oxidatie van de DIN-stekkers en bussen naar boven kwamen. De meeste brom werd niet veroorzaakt door de voedingen maar door de afschermingen en aardingen die niet goed contact meer maakten.
Het maken van de afgeschermde draden en verbindingen was toentertijd monnikenwerk, er zit ongeveer 200 meter in verwerkt.
zo liet Joep mij weten. Vooral de voeding voor de lampjes met 6,3 V wisselstroom veroorzaakte nogal wat brom en deze is direct in gelijkstroom uitgevoerd. Maar het kraken van de schuif en draai-potmeters is helaas nog niet echt goed verholpen. Ook zijn in een later stadium alle contacten en schakelaars van de MFB's aan de beurt want ook dat is aangetast door oxidatie.
Er is dus nog werk zat!