Ouwe shit

Het is wat een gek ervoor geeft zegt men... Ouwe troep uit de kelder, waar niemand nog naar omkijkt. Of toch niet?

Het is misschien moeilijk voor te stellen maar zonder die ouwe shit zou er nu geen ie-pat, pheun of wat dan ook zijn...

Verwijzingen

Dit artikel refereert aan inhoud op andere websites. Omdat ik de beroerdste niet ben heb ik ze netjes voor je geselecteerd:

• Amrob
• A. Piekema
• ECC80
• Frank, N4SPP
• Hans Otten
• Nederlands forum oude radio's
• Piet Blaas

geleden vond ik van een kijkbuislezer in mijn postbus een e-mailtje. Nu je dit leest niet meteen gaan lopen zemelen dat in huize Eliveld dan zeker meteen de vlag uit ging, want ik krijg echt wel eens vaker via de contactpagina een e-mailtje! En NEE dat zijn lang niet altijd bedreigingen of vage aanklachten...

Afijn, terug naar het e-mailtje van, laat ik deze kijkbuislezer maar Kees noemen - dat vindt ie vast niet erg. Waarin hij mij complimenteerde met de publicatie over de Philips mengpaneeleenheden, je weet wel die ouwe shit van vroeghur. Na wat heen en weer gemeel raakten we verwikkeld in zo'n conversatie van twee ouwe knarren die een beetje liepen te mijmeren over die goeie ouwe tijd. Dat toen, even snel samengevat want het wordt anders zo vervelend, nog kwaliteit bestond. Oh ja, en dat het zonde zou zijn als die papieren publicaties van toen in de vergetelheid zouden verdwijnen.

Kees, zo schreef hij mij, was nog maar een klein ventje toen hij zijn eerste Pioneer I radiootje bouwde. Een Pionier I watte?... even voor de nu glazig kijkende kijkbuislezertjes:

De Pionier serie is legendarisch onder de oudere generatie en bestond uit een aantal zelf te bouwen radio's van het toen nog Nederlandsche elektronica concern Philips. Dat bedrijf leverde toen niet alleen allerlei kant en klare elektrische en altijd goede (keuken)apparatuur maar had zichzelf ook als doel het enthousiasmeren van de jeugd voor de wondere wereld van de elektronica gesteld. Dat deden zij onder meer door het uitbrengen van allerlei zelfbouwpakketten en experimenteerdozen. Nieuws hierover, en vele andere leuke oplossingen, werden dan weer in vaak gratis blaadjes zoals het "Phlips Nieuws voor hobbyisten voor hobbyisten en radioamateurs" gepubliceerd. Afijn, je zult begrijpen dat mannetjes zoals Kees dit destijds allemaal reuze interessant vonden! Gezegd moet worden dat dit Philips natuurlijk geen windeieren heeft gelegd. Sterker, het merk Philips is hierdoor bij hele volksstammen in zowel binnen als buitenland een begrip geworden. Overigens had je in die tijd ook een ander, nu legendarisch, merk: Amroh. Man daar zijn wat radiootjes en versterkers van gebouwd! En wat te denken van Tandy? Shoot, die was ik bijna helemaal vergeten. Maar ja, dáár gaan we allemaal hier nu niet over hebben...

Waarom al dat moeilijke gedoe met zelf bouwen van die 'radiootjes' zullen de jongere kijkbuislezertjes zich afvragen...

Nou, in die tijd waren er wel al zat Chinezen maar waren er om de één of ander vage reden nog geen, je gelooft het nooit, lopende banden waar Chinese kindertjes MP3 spelers aan konden maken!

Tja en dan moet je dus net zoals Kees geïnspireerd door een oudere broer en gesponsord door opa zelf aan de slag. Als het fout ging tot verdriet van vaders natuulijk... En allemaal geïnspireerd door het geromantiseerde verhaal over Edison die in een treinwagon zijn eerste experimenten met kooldraadlampen deed. In het geval van Kees dan ... Ook was hij gefascineerd door de eerste draagbare transistorradiootjes, die rond 1960 in de handel kwamen. Met een bezetting van 2 transistors (van die 2SA- en 2SB-types) waar wonderwel ook nog enig geluid uit kwam. Oké toegegeven, het was Japans spul...dat dan weer wel. Maar dat verhinderde niet dat onze Kees met zo'n rood plastic radiootje tegen z'n oor destijds het live verslag van de rondvaart van de Beatles door de Amsterdamse grachten beluisterde! Ja beste kijkbuislezertjes.. da's pas nostalgie!!!

Minder nostalgisch waren de eerste jaren van Kees als hulpmonteur elektrotechniek. Op veertienjarige leeftijd.. ja beste kijkbuislezertjes jullie lezen het goed.. op 14-jarige leeftijd..., kreeg Kees de goorste klusjes toebedeeld. Zoals zware 380 volt-kabels in vochtige kruipruimtes van 80 cm hoog trekken of op een wankele houten stelling van 4 meter hoog TL armaturen monteren in opslagruimtes. Of putten graven voor huisaansluitingen... .En dat allemaal midden in de winter zonder verwarming!

Ik ben in het bezit van een bescheiden collectie gedigitaliseerde electronicaboeken en tijdschrijften en beschouw dit als cultureel erfgoed. Indien je bereid bent materiaal met mij te ruilen en/of voor andere geinteresseerden vrijelijk en kosteloos beschikbaar te stellen, zal ik je op aanvraag (kosteloos) een CD-R met mijn collectie toezenden.Het zal je niet verbazen dat Kees dit al heel snel, laten we zeggen, begon te 'vervelen'. En dus ging Kees bij de PBNA elektronicamonteur NERG studeren en kwam hij terecht bij een instelling die iemand zocht om de rommel op te ruimen en om elektronische testopstellingen uit elkaar te halen. Deze opstellingen waren destijds vaak opgebouwd met dure en moeilijk verkrijgbare onderdelen. Niks geen 'recycling' maar gewoon opnieuw gebruiken! Overigens werd daar in die tijd al met IC's uit Amerika gewerkt. Volgens Kees was deze tijd professioneel gezien een uitstekende leerschool maar besloot hij na verloop van tijd toch iets anders te gaan doen. Namelijk studeren!

Jawel beste kijkbuislezertjes, Kees had door dat je met studeren je kennis verrijkt en dat je hiermee hogerop kan komen! En laat ik even nu heel stellig zijn: zeker als je de goede en de minder goede kanten van de werkvloer kent: Er is niks mis mee om in de avonduren net zoals Kees bijvoorbeeld te studeren voor een MAVO-4B diploma! Dat zal nu niet meer zo heten maar dat bomt effe niet. Capisce amigo?

Wat er van Kees geworden is vraag je me?

Na wat omzwervingen zoals technisch tekenaar en copywriter is Kees in het personeelswerk terecht gekomen. Inmiddels is zijn carrière afgesloten en heeft hij weer volop de tijd om zich aan zijn hobby te wijden. Want ja, het bloed kruipt toch waar het eigenlijk niet kan gaan. Toch?

Mijn privé collectie van gedigitaliseerde ouwe meuk is dank zij de noeste arbeid van Kees behoorlijk uitgebreid. Kees bood mij namelijk zowaar voor gratis en voor nop aan een aantal beschrijvingen en boekjes van allerhande ouwe shit in te scannen en naar mij op te sturen. Vergezeld met een hele rits verwijzingen naar allerhande websteks die ik nog niet kende! En tja daar zeg ik natuurlijk geen nee op! Toch? Nou dat heb ik geweten... Het duurde niet lang of de scanner van Kees maakte overuren en de eerste PDFjes begonnen mijn postbus te verstoppen! Tja en van zoveel enthousiasme, daar moet toch een *kuch* artikel in zitten dacht ik. En dus stelde ik Kees voor om over dit avontuur een stukkie op het wep te plempen. Je weet wel, zo eentje voor het nageslacht en om te voorkomen dat er straks weer iemand gaat gillen dat het er niet staat... natuurlijk.

Van mijn avontuur met Kees heb ik slechts van één ding spijt.. dat ik niet met hem een biertje heb kunnen drinken!

Kees, op je gezondheid man!

Voor ik het vergeet: alle bestanden zijn in het Portable Document Format (PDF) en de verwijzingen leiden naar de bronlocatie. Immers, ere wie ere toekomt!

Amroh

Electronica in de practijk

Maak het zelf

Philips Pionier

Philips Senior

Radio Bob

© 2000 - 2022 Veni Etinam | This 'webstek' is powered by BertSux 0.02
Om allerlei gezeur achteraf te voorkomen is het belangrijk dat je de gebruiksvoorwaarden leest!
Doorgaan met raadplegen van deze webstek betekent acceptatie hiervan.

PGP: 7A2D C712 8F60 DE97 5511 4F4F DD4E 9DAF 5F27 5795 - 8122