Digging in hard ground is more relaxing to a worm than going fishing...

Fun

Toegegeven, het komt op deze stek misschien te weinig voor... Maar er bestaan, ook in het leven van een notoire zeikerd, leuke dingen.

Al was het maar om die anti-rook fascisten even lekker te kunnen treiteren!

Verwijzingen

Dit artikel refereert aan inhoud op andere websites. Omdat ik de beroerdste niet ben heb ik ze netjes voor je geselecteerd:

Tabaksteelt

Favorieten

Ik kan het me bijna niet voorstellen maar mocht je déze webpagina in je favorieten willen opslaan dan kan dit door hier te klikken.

Qrcode

Dit is het moment,..

voor je het weet is ie weg, foetsie!

Kijkbuislezertjes die vaker deze webstek bezoeken, en nu niet direct gaan gillen dat dit aantal op één hand te tellen is, weten dat ik in het begin van 2012 van Joop van de Geuzenpartij een zakje tabakszaad toegestuurd heb gekregen. Tabakszaadjes waarmee ik, na wat gehannes met onverwachte vorst en nog wat geblunder van mijn zijde, zo rond augustus toch geslaagd ben een paar armzalige plantjes op te kweken. De tabaksplanten van Joop hadden toen al een zeer respectabele hoogte bereikt en stonden zelfs in bloei terwijl die van mij, tja hoe zal ik het zeggen... ietwat achterbleven.

Je zult begrijpen dat ik hier zwaar de pest in had. Hoe durft ie! Afijn, zo rond november 2012 had ik nog even contact met Joop waarin ik aangaf voor de winter een bloempot met een paar tabaksplantjes naar binnen te halen. Kapot laten vriezen vond ik jammer. En daarbij ik wilde wel eens weten wat de plantjes uiteindelijk zouden doen. Ik had hiertoe in de woonkamer een klein hoekje, zo half voor het raam, ingeruimd. En omdat ik zelf niet (meer) rook en dus op geen enkele manier een eventuele oogst zou kunnen beoordelen heb ik Joop, als dank voor de tabakszaadjes, beloofd de gedroogde bladeren naar hem toe te sturen. Ik wilde alleen nog wel even het juiste moment afwachten gaf ik aan. Want stiekem hoopte ik natuurlijk dat de tabaksplanten nog ietsepietsje zouden groeien. Met een armetierige lengte van 15 cm zouden de bladeren bij Joop onder luid gelach linea recta de vuilnisbak in gaan, zo stelde ik me voor. De grootste bladeren maten toen net aan iets meer dan 20 centimeter en dit was in vergelijking met de bladeren van Joop ronduit een lachertje. Maar goed een mens moet ergens beginnen, nietwaar?

Omdat december wat betreft temperatuur erg mild was en de nog resterende tabaksplanten op het balkon domweg niet op wilden geven. Kon ik het niet over mijn hart verkrijgen ze aan hun lot over te laten en ze 's nachts kapot te laten vriezen. En dus verhuisden ook deze bloempotten naar binnen. En ik moet zeggen, ik ben ervoor beloond. Eind december verschenen de eerste bloemknoppen en in januari stonden een aantal tabaksplanten in volle bloei! Oké toegegeven, de plantjes hadden niet het formaat als die van Joop maar... volkomen hopeloos was de zaak dus niet. Nu verwachtte ik trouwens van die bloei weinig wat betreft het produceren van zaad. Immers, er was geen vliegende insect in huis te bekennen en dus zou er van bestuiving maar bar weinig terecht komen bedacht ik me. Maar nu midden februari zie ik op één plant iets dat lijkt op een gezwollen vruchthuis! Wat zeg ik, één?.. wel drie! Man, wat een mazzel heeft Eli weer...

In de tussentijd heb ik trouwens niet alleen maar naar het groeien en bloeien van de tabaksplantjes zitten kijken. Nee, ik heb ook de handjes uit de mouwen gestoken en een eerste *kuch* experiment met het drogen van de tabaksbladeren uitgevoerd. Zo heb ik een paar weken geleden niet gehinderd door ook maar enige kennis hier en daar de grootste bladeren geplukt, en tot een bosje gebundeld. Deze bundel heb ik op een droge en warme plek opgehangen. Waarna ik dagelijks de stand van zaken heb geïnspecteerd. Het bleek al snel dat de bladeren weliswaar lekker snel droogden maar hierdoor ook erg bros werden. En hiervan kun je nooit een sigaret draaien of iets dat in de verste verte ook maar op een sigaar lijkt rollen. Of hoe dat ook moge heten... Ojee, Eli had het weer eens verknold!

Foto van een aantal geplukte tabaksplantbladeren.

Foto van het bundelen van de tabaksplantbladeren.

Foto van het in een droge en warme ruimte opgehangen bundeltje tabaksplantbladern.

Een beetje Goegelen leerde me dat de bladeren wel moeten drogen maar niet te snel. De bladeren mogen niet zo droog zijn dat ze verkruimelen. Goh, zat ik er niet ver naast toen ik me bedacht dat ik het vaut deed! Na een paar weken drogen moeten de bladeren een week of tien fermenteren. Er moet dan nog wat vocht in de bladeren zitten, lijkt me, en dus mogen de bladeren nooit helemaal uitgedroogd zijn. Dat maakt misschien het drogen van de bladeren ietwat eenvoudiger want bij de eerste test had ik me rot gezocht naar een lekker warm plekje. Dat hoeft dus niet. De bundel die nu zo'n drie a vier weken gedroogd is heb ik onder een vuilniszak gelegd. Dagelijks zal ik de toestand even controleren en misschien heb ik dan toch nog een beetje mazzel. En wat betreft de andere planten, ik heb weer een stelletje bladeren van rond de 20 cm lengte.

Top, tijd dus voor een tweede *kuch* experiment!

Naar boven