Digging in hard ground is more relaxing to a worm than going fishing...

Afstoffen!

Wat doe je als je al vijf-en-twintig jaar je rond 1995 gebouwde Philips mengpaneel eenheden voor zelfbouw in dozen op de vliering hebt liggen maar hier niet los van kunt komen?

Het avontuur dat zo lang geleden is begonnen nu gewoon verder laten gaan alwaar deze destijds is gestopt. Natuurlijk!

Zo liet Ronny mij in een e-mailtje weten. Vergezeld van een aantal foto's van zijn nagebouwde Philips onderdelen pakketten. En natuurlijk ook van zijn Philips 2x60 Watt eindversterker voorzien van een NL6923 stuurversterker.

Hiervoor heeft hij het plan deze te revitaliseren.

Verwijzingen

Omdat er, ook op deze webstek al eerder over is gekakeld, een aantal handige verwijzingen.

• NL6923 (PDF)
• NL6923 Monitor (PDF)

Scheelt allemaal weer zoekwerk! We hebben immers nog veel meer te doen!

Toch?

Ronny was destijds druk met het illegaal draaien van plaatjes op de FM met een 5 Watt Stentor zender die was voorzien van een 40 Watt eindtrap.Het geluid was alleen niet 'je van het' en ruis en brom waren ook al geen aangename vrienden van mij. Mijn broer echter, had nog een nieuwe Philips mengeenheid, een toonregeling, een volgversterker en dergelijke liggen. Een mengpaneel was dus zo gebouwd inclusief de noodzakelijke filters om fatsoenlijk op FM te kunnen uitzenden. Resultaat: een voortreffelijk geluid! laat hij mij per e-mail weten.

Het in elkaar solderen van deze Philips eenheden vond hij leuk om te doen en hij had al snel het idee opgevat om bepaalde eenheden na te maken zo las ik verder. Dit om zijn mengpaneel uit te breiden of voor een versterker te gebruiken. Omdat Philips al meer dan 10 jaar hiervoor met het uitbrengen van de serie onderdelenpakketten voor zelfbouw was gestopt was er eigenlijk nergens meer nog een pakketje te scoren. En dus moesten de handen uit de mouwen worden gestoken... De eerste printplaten werden gemaakt door de print lay-out van de originele bouwinstructies te kopieren. Deze uit te knippen en op printplaat te plakken om vervolgens met een soortement Dremel de printbanen in te freezen. Latere versies zijn geëtst met fijnetskristal. De tekeningen van de printplaten werden gekopieerd, zo zwart mogelijk ingekleurd en daarvan werden bij de drukkerij telkens een doorzichtige sheet gedrukt om zo het fotogevoelige printmateriaal voor een perfect resultaat optimaal te kunnen belichten.

De mengeenheid echter, had zes ingangen en dat was iets te weinig,.. Ronny had er toch écht acht nodig! En daarom heeft hij op de computer deze mengeenheid herontworpen en meteen ook maar de printplaat dubbelzijdig uitgevoerd. Je bent immers tòch bezig... Dat ontwerpen deed Ronny trouwens met het kompetoeter programma Layo1 op een 486 DX2 80 MHZ. En was nogal een werk zo herinnert hij zich. Het aanbrengen van aardvlakken ging weliswaar automatisch maar was wel erg tijdrovend. Die kompetoeter stond zo een dagje te rekenen! En zoals helaas zovelen in die tijd had ook Ronny wel eens last van stroomuitval en dan kon hij weer opnieuw beginnen. Ja beste kijkbuislezertjes, dát was de tijd van doorbikkelen. Een tijd ook waarin zelfs de inzet van een snellere kompetoeter niet het gewenste resultaat gaf omdat het programma dáár niet op wilde werken...

Nu na zoveel jaar heeft Ronny besloten dat zijn huidige Sansui versterker niet het gewenste geluid geeft. Een volgens sommigen een beetje doorzichtige smoes maar wel eentje waarmee ie met het plan wegkomt om zijn oude Philips zelfbouw versterker, voorzien van de NL 6923 stuurversterker, eens goed af te stoffen en van nieuwe elco's te kunnen voorzien!

Gelukkig Helaas is er ook nog wat tegenslag met de vijfvoudige druktoetsschakelaar en overige losse schakelaars en potmeters. Een aantal druktoetsen kraken bij het indrukken zo herinnert Ronny zich. En mogelijk kan er na zoveel jaar natuurlijk nu ook wel meer aan mankeren...

Tijd dus het versterkertje aan een onderzoek te onderwerpen. En dan niet van.. hoppa stekker in het stopcontact! Maar met takt. Dus eerst de netspannings trafo loskoppelen van de voedingsprint en kijken of deze het nog doet. Ik mat 45,7 Volt. Het loskoppelen van de voedingsprint heb ik gedaan om ongelukken te voorkomen. Immers na circa 40 jaar stilstand weet je maar nooit wat de elco's doen. Wellicht deze later eens formeren, maar een paar goede Vishay elco's lachen me eigenlijk ook wel toe en dan maar meteen 100 Volt types omdat ik de huidige 63 Volt iets aan de lage kant vindt. Omdat de ontstoorcondensator na een minuut of 4 ietwat warm werd wordt deze ook vervangen zo schrijft Ronny. Sterker, idee is om een nieuwe voedingsprint te ontwerpen en de versterker te voorzien van een ringkerntrafo. Daarvoor moet ik wel even weer de belichtingsbak en de etsmachine van stal halen. Ook moet ik maar eens even zien of ik een ontwerpprogramma van het wijde web kan toveren, desnoods een probeerversie

Nou, dat klinkt serieus! En ook dat Ronny nog wel een tijdje bezig is! Boze tongen beweren zelfs dat ie is doorgeslagen...

Ik heb besloten eerst maar eens de buitenkant van de versterker in orde te maken. Wat me opviel, is dat de constructie niet supersterk is. Ik kan daar niet tegen en dit moet anders. De bodemplaat is van 2 mm aluminium en er zitten 9 gaatjes teveel in. Deze bodemplaat wordt vervangen voor een 3 mm exemplaar, gewoon omdat het kan. De speciale hoekprofielen laten namelijk 1, 2 en 3 mm plaatmateriaal toe. Ook viel me op dat de gezette hoek waar o.a. de potmeters in gemonteerd zijn, alleen aan de bodemplaat vastzit waardoor de knoppen tegen de frontplaat komen als je te hard drukt. Ook dit wordt opgelost door bijvoorbeeld achter deze hoeklijn nog circa 3 verstevigingen/tussenschotten aan te brengen om torderen en dergelijke te voorkomen. Bijkomend voordeel is tevens dat er tussen de trafo, voedingsprint en de versterker een afscheiding gecreëerd wordt. Ook wordt de achterkant vervangen voor een 3 mm dikke aluminium plaat. In deze achterkant kan dan meteen ook M3 schroefdraad getapt worden... De 1 mm zwarte bovenplaat blijft, maar daaronder komt nog een stevige 2 mm aluminium plaat. Deze 2 platen lijm ik aan elkaar om resoneren te voorkomen. Al deze modificaties doen geen afbreuk aan de uitstraling van de versterker zelf.

Slik... het houdt maar niet op!!!

Iets zegt mij dat we hier nog veel meer over gaan lezen!